ABD'yi boydan boya grev grev, direniş direniş dolaşarak koca bir ömrü işçi sınıfının örgütlenme ve hak
mücadelelerine adamış bir kadın karşımızdaki. Ne yetkili yetkisiz mercilerin gözdağı ve tehditleri ne
tutuklamalar, engellemeler ne de fiziki şartların zorlukları 19 yüzyılın son çeyreğinde çıktığı yoldan
alıkoydu Mary Harris Jones'u.
Kapitalizmin vahşetle palazlandığı, kadınların toplumsal ve siyasal hayatın neredeyse tümüyle dışında
tutulduğu bir dönemde, gördüğü, duyduğu veya çağrıldığı her emek kavgasına tüm enerjisi, inisiyatifi ve
yaratıcılığıyla atılan bu gözü pek örgütçü kadın, maden işçilerinden demiryolu, çelik işçilerine, tekstil
işçilerinden çocuk işçilere kadar herkesin 'Jones Ana'sıydı artık.
Sendikalaşma işçinin anaokuludur diyen ve Amerika'da çalışma yasalarının şekillenmesinde büyük rol
oynayan Jones Ana'nın kendi yaşamından aktardığı örgütlenme ve mücadele deneyimleri güncel değerini
koruyor. Adresim Ayakkabılarım, çalışma saatlerinin tekrar 12, 13 hatta 14 saate yükseldiği, kadınların hâlâ
eşit ücret alamadığı, çocuk işçiliğinin bir sınıf sorunu olmaya devam ettiği, işçi sağlığı ve güvenliğinin hiçe
sayıldığı günümüzde, 8 saatlik işgünü, çocuk işçiliğinin yasaklanması, insanca yaşamak ve çalışmak için
mücadele veren 19 ve 20 yüzyıl işçilerinin nasıl örgütlendiğini, bugün çalınmak istenen haklarımızın nasıl
kazanıldığını hatırlatıyor.