Aleviler, son zamanlarda kendi içlerindeki kınalı keklikler kullanılarak inancı
içeriden sinsice kuşatan ciddi bir Şii ablukası altındadır. Bu anlamda Aleviliğin inanç
kırımı niteliğindeki en can alıcı asimilasyon tehlikesi, Alevi inancının hümanist-
aydınlanmacı eksenini tamamen kaydıracak bir minvalde ilerlemektedir. Bu, ağlarına
düşürdükleri inanç hizmeti yürüten bazı kişiler ve İslamcı Alevi kurumları aracılığıyla,
dönüşümü doğrudan Alevilerin inanç mabedinde gerçekleştiren Şii kuşatmasıdır.
Alevilikte bir iç asimilasyonun dinamiği olan Şiiliğin geçmişten günümüze etkilerinin
irdelendiği bu kitapta, Şia'nın iki farklı dönemde Alevi asimilasyonunda kullandığı
çeşitli taktikler, geçiş aşamasındaki dolaylı Şiacıların Aleviliği İslamileştirme çabaları,
Şia'nın Cemevlerindeki misyonerlik çalışmaları, bazı mikro milliyetçi gruplar ve kimi
sol hareketlere kadar yayılmaları, son zamanlardaki stratejik müttefik Diyanetle olan
işbirliğinin yanı sıra, Alevilik ile Şiiliğin benzemezliği ve Alevilikteki mitolojik Ali ile
Şiilikteki tarihsel Ali'nin farklılıkları da ele alınmaktadır.
Kitapta tüm bu asimilasyon çabalarına karşı Şiileşmenin panzehiri olan Alevi
kadınının, yol-erkân hizmetinin yürütülmesi ve örgütlenmesindeki yerinin
hatırlanması, Şii misyonerlerinin Alevi asimilasyonunda bir zaaf olarak kullandıkları
ezberlerin bozulması için 'Gerçeğe Hü' diyen bir toplumsal farkındalık seferberliğinin
gerektiği vurgulanmaktadır.