"Bu benim ülkem... Bu topraklarda doğdum, bu topraklarda büyüdüm ben. Burada âşık oldum ilk
kez. İlk gözyaşlarımı burada döktüm. En sevdiklerimi burada kaybettim. En büyük pişmanlıklarımı
da burada yaşadım. Oysa şimdi; köklerini kaybetmiş bir haymatlos gibiyim. Ne buraya ne de
başka bir yere ait hissediyorum kendimi. Arada kalanlardan biriyim ben de. Ve tüm arada kalanlar
gibi, ben de bir yabancıyım. Burada olmamalıydım... Bu yolculuğa hiç çıkmamalıydım."
***
"Oysa ne kadar çok sevmiştim seni. Aptalca fikirlerine ve tüm arada kalmışlığına rağmen sevmiştim
hem de. Daha ilk tanıştığımız anda, ‘işte' demiştim, benim sevebileceğim biri. Zaman içinde
tutkuya dönüştü bu sevgim. Hep seninle düşünmeye başladım küçük dünyamı... Hani sen de çok
sevmiştin beni? ‘Sen yoksan bu dünya da yok benim için.' diyordun? En güzel aşk sözcüklerini
kulağıma fısıldamış, aşkını Knidos'un asil halkına bile ilan etmiştin. Hatırlıyor musun, ‘Neden
olmazmış, haydi açıkla.' diye bana bağırdığın o günü? Ya sen sevgilim... Şimdi sen nasıl
açıklayacaksın şu halimizi?"