Bir hatıra defterine yazınca, O hatıra defterde benim adım anılacak... diyecek kadar, güzel idi benim düşüncelerim. Nerden bilirdim ama, adının bile kirlendiğini? Nerden bilirdim, yırtılmış bir kağıt parçası gibi, bir canın da parçalanıp atıldığını? Aynam düştü yere. Kırıldı dağıldı aynam. Eğildim topladım kırıkları. Eğildim topladım kırıklarımı.

Bir hatıra defterine yazınca, O hatıra defterde benim adım anılacak... diyecek kadar, güzel idi benim düşüncelerim. Nerden bilirdim ama, adının bile kirlendiğini? Nerden bilirdim, yırtılmış bir kağıt parçası gibi, bir canın da parçalanıp atıldığını? Dünyaya gelir gelmez, insanlar bizi bence kandırdı. Bence gözlerimizi dünyada açar açmaz, ruhumuzu tanımadan boğmak isteyenlerle karşılaştık. İnsanların yaşam tarzı zorbalık ile başladığını öğrendik. Sevgiden çok uzak yaşayan insanlarla tanıştık. Birde yaşayan ruhun varlığını silenler, toprakta yatan bedene yanarmış. Can bedenden çıkınca, insan aslında sevilirmiş. Canı bedende seven, çok zor bulunurmuş. Cana verilen acılar, bir avuç toprak ile kapatılır. İnsanın ruhunu değil, bedenini sevenler olurmuş.