Bir Gencin Manifestosu Erdinç Üstündağ Ah ulan kahpe dünya... Vallahi inandım her şeyin sahte... Huzur arıyorum ya bir lokma huzur... Bir halden anlayan insan evladı yok mu şu âlemde? Her şey para mı be? Para olmadığında, gece yarılarına kadar köşe başında beklediğim, soğukta avucuma hohlayıp titrediğim manita bile surat yapıyor gerektiğinde... Türkçesini söyleyeyim size, cebimdeki papel suyu çektiğinde... Babam diyor ki: Bir baltaya sap olamadın! Annem diyor ki: Bu kılık kıyafetle gözüm görmesin seni! Defol git! Ne zengin eniştemin kürkünü giyen ablamdan yüz buldum parasız kalınca... Ne şimdiye kadar babama bile akıl veren amcamdan... Ama harbiden söyleyeyim ki ne çalışasım geldi kimseye, içten gelerek... Ne faydam dokunsun istedim kimseye, ölsem bile acımdan... *** Ben ne arıyorum biliyor musun? Lanet olsun, En akıllı telefon, en güzel kız, en havalı dört teker... Hepsi senin olsun... İstemiyorum atma bana tweet... Yayınlama resmini, çekme sesli görüntülü mesaj... Reddet bütün aramalarımı! Ama yalvarırım, çalma hülyalarımı... *** Hayat öğrenip anlayınca anlamlıdır... Ezbere yaşanan hayatta sınıfta kalınır... * Çocuklarını anlamaya çalışan anne babaların dile gelmeyen isyanları da duyabilmesi gerekir. Bu minik kitapta binlerce gencin duygularına aracı olan bir gencin, ailesine, hayata ve gençliğe dönük samimi itiraflarını duygu ve düşüncelerini okuyacaksınız...