Murat Özyaşarın 2008 Haldun Taner ve 2009 Yunus Nadi ödülleri sahibi ilk romanı Ayna Çarpması, şimdi Kürtçe Paveseden bir cümleyle başlıyor Ayna Çarpması; "Kendimi yalnız bırakmamak için bütün gece aynanın karşısında oturdum." Ve Beatlestan bir dizeyle kapanıyor: "Bu sabah aynaya baktım kimseyi göremedim." Her şey bu iki cümle arasında olup bitiyor; çarpışmalar, bölünmeler, kırılmalar ve dağılmalar Yani bir hayatla hesaplaşmanın tüm sancıları. Büyük ve tek bir hesabı, "insan olmaya mahkûmiyeti" paylaştığımıza göre, herkesin payına bir şey düşüyor bu öykülerden. Murat Özyaşardan şaşırtıcı ve yetkin bir ilk kitap... Murat Özyaşarın, kendi kuşağının öykücüleri arasında çok geçmeden ayırt edileceğini öykülerini ilk okuduğumda da düşünmüştüm. Doğunun içinden çıkıp edebiyatın kılcaldamarlarına yürüme cesareti vardı onda. İçinden çıktığı kültürün kendini kısıtlayabilecek bütün yaşamsal sıkıntılarından yazınsal yazının derinliğine dalarak kurtulabileceğini çok erken görmüştü. Semih Gümüş Bi hevokek ji Pavese dest pê dike Bîr; Ji bo ku ez xwe tenê nehêlim, heta sibehê ez li hemberî neynikê rudiniştim. Û bi rêzek ji stranek Beatles bi dawî dibe: Heta sibehê min li neynikê niherî , qet min kesî nedît. Her tişt di nav van her du hevakan de diqewime; teqînîn, veqetandin, şikenandin û ji hev belavbûn Ango hemû êşên ku hesabê xwe bi jiyînê re dibine. Hew bi hêzek mezin, ji ber ku em hemû mehkûmên însanbûna xwe ne, ji van çîrokan bêguman tiştin para her kesî dikevin. Ji Murat Özyaşar, pirtukek ewilî û biserketî Wexta ku min cara ewilî çîrokên Murat Özyaşar xwend di wê kêliyê de min fahm kiribû ku ew ê di nav çîrokvanên di çaxa xwe de, teqez wê bê hilbijartin. Ew ji navenda rojhilatê derketibû û werekbûnek li ser wî hebû ku dikare xwe berra nav mû-damarên wêjeyê bide. Wî pirr zû bi her du çavên xwe dîtibû ku encax bi xwe berra nav kurbûna nivîs û wejeyê de mirov dikare ji hemû aciziya jiyîna, ku timî astenga li ber çanda ku ew jê hatiye afirandin derdixe, xwe xelas bike. Semih Gümüş