Her asırda ülkelerin yönetiminin belli farklılıklar içinde olduğunu geçmişi incelediğimizde
anlayabiliyoruz.
Rejimler belli ortamların sonucunda belli liderlerle ve aydınlarla birlikte ama halk
hareketlerinin baskılarıyla doğmuşlardır.
Demokrasinin doğuşunda aydınlarla birlikte halkın büyük bölümünün uzun bir süre
direnmesini görebiliriz.
Düşünürlerin, yazarların ve ciddi bir aydın kesiminin akla dayalı, bilime dayalı ışıkları halkı
etkilemiştir.
Biz şimdi demokrasinin en kötü dönemlerinde adaletsizleri, global sömürüleri ve
emperyalizmin oyunlarını görmeye başladık, ancak bunlarla mücadele etmede gerekli olan
örgütlemeye doğru daha meyletmiş değiliz.
Sadece anlatıyoruz, yazıyoruz, söylüyoruz. Ama farklı kulvarlarda, farklı merkezlerde.
Ve işin en garip tarafı farklı cümlelerle aynı şeyleri söylerken bile tartışıyor, kavga ediyoruz.
Bu çok benimsediğimiz demokrasi ile ayrışmaya, kamplaşmaya öylesine alışmışız ki sadece
farklılıklar üzerinde durup bunları büyütmeyi marifet olarak görüyoruz.
Hiç kafamızı ellerimizin arasına alıp düşünmüyoruz ve sormuyoruz,
Biz niye kavga ediyoruz?