Bedenini bir dünya haritası gibi dizlerime Serip de yollar aradım yürümek için

İçime çekmek için hava, koklamak için çiçek Ve bir kadın, yaşamı benimle bölüşecek

Sevdiğim şeyleri sevecek, bir incir ağacından Damlayan süt dolarken memelerine

Çocuklar doğuracak, kara gözleri Dünyaya bıkıp usanmadan sorular soran

Kendiyle yüzleşmekten çekinmeyen, doğayla Ve insanla sonuna dek barışkın...

Yüzünü ak bir kitap gibi ellerimde Açıp da umutlar aradım yaşama ilişkin

Uçurumların yamacında kök salacak ağaçlar Boğulanlara uzanacak bir kol belki

Bunun için sevgilim, seninle başlattım bu şiiri