İnanılması mümkün olan her şey hakikatin imgesidir.
Hakikat asla anlatılamaz, o anlaşılsın diyedir, inanılsın diye değil.

18. ve 19. yy İngilteresinin yetiştirdiği en önde gelen şairlerinden biri olan Blake bu sefer, birbirlerinden taban tabana zıt iki mekânı, cennet ile cehennemi ortak bir anlaşmaya tabii tutuyor: Evliliğe. İyi ve kötü, sevinç ve keder,yer ve gök görünmez bir bağ ile kenetlenerek bütünleşiyor Cennet ile Cehennemin Evliliğinde. Kuşaktan kuşağa aktarılan bilgi zincirinin bir halkası olabilecek miyiz? Şahitlik edeceğimiz bu evlilikte hangi tarafa evet diyeceğiz, cennete mi cehenneme mi?