tüm taşkınlıklarını giyinerek
bana ait olmayan yarıklardan
kanatlanıyor, başı dönüşüyor
bir meyve olmayan ejdere
bu yarıklardan geçen ışığın
tek renkli olması gerek
/yani mümkün olduğunca
aynı dalga boyunda olması
eğer olmazsa bu istediğim,
sürekli kayan bir girişim deseni oluşur.
fark edilemez karanlık ve aydınlık saçaklarım
Fiziğin doğasının organik bir form alması ve buluşması hedefiyle, aşkın ve talebin arzu dolu nesnesiyle...
Toprak Şems Tezcan, uzun soluklu bir teşebbüste bulunuyor ve ışığın hükmü gereğince istencine kimlik buluyor. Işığın doğası
bir fizik denklemi kesinliği veriyor şaire; yine de ışığın ikircikli doğası, bilinmezler arası ince işlenen bir desen inşa etmesine imkan
sağlıyor. Işığın dalgalı ve tanecikli kimliğinin zıtlığı uyarınca ilerleyen arzu, talep ve aşk, ve tutku dolu bir aşk, büyüyor ve büyüdükçe
büyüyor...
Toprak Şems Tezcan özü kesin hatlarla örülü, maddenin sorgusuz sualsiz kesinliğiyle örülü ve örtülü, ebedi bir desen
meydana getiriyor.