Kapitalist küreselleşme sonucu işçilik maliyetlerinin, sendikal ve sosyal hakların yüksek olduğu
erken sanayileşmiş ülkelerde yer alan sanayi üretiminin dibe doğru yarışa paralel olarak
işçilerin daha güvencesiz ve örgütsüz, dolayısıyla işgücü maliyetlerinin daha düşük olduğu
Güney ve Güney Doğu Asya ülkelerine kaydığı biliniyor. Sadece işçilik değil önemli bir
ekolojik maliyeti de olan gemi söküm endüstrisi de giderek işgücünün ucuz ve korumasız
olduğu ve çevrenin daha az önemsendiği ülkelere kaymaya başladı. Türkiye de bu süreçte
Güneydoğu Asya ülkeleri gibi önemli bir gemi söküm adresi oldu. Türkiye'de gemi söküm
işleminin merkez üssü ise Aliağa oldu. Çalışma bir sosyal bilim çalışması için olmazsa olmaz
olan tarihsel bir perspektifi içeriyor ve sektörün zaman içindeki değişimini ele alıyor. Yazarın
vurguladığı gibi değişim her zaman olumlu bir içerik taşımıyor aynı zamanda bir gerileme
anlamına da geliyor.