Divan edebiyatı, 13. asrın sonlarından başlayıp 19. yüzyılın ortalarına, Tanzimat’a kadar yaklaşık altı asır boyunca devam eden zengin bir edebiyattır. Aşık Paşa’dan Şeyh Galib’e, Şeyhi’den Hersekli Arif Hikmet’e kadar divanı ve divaneçesi olan, antolojilerde yer alan 3000’e yakın Divan şairi vardır. Her biri Mostar’dan Bağdat’a, Kafkasya’dan Mısır’a kadar Osmanlı coğrafyasından dil işçiliği yoğun motifler taşır. Tanzimat’tan sonra Batı edebiyatı etkisinde gelişen Yeni edebiyat nasıl milli ise, Osmanlı’nın kuruluş yıllarında Fars edebiyatının etkisinde kalan edebiyat da o kadar milli’dir.