Hicrân, Fâik Âli Ozansoy’un 1899-1932 yılları arasında Diyarbakır, İstanbul, Bursa, Burhaniye ve
Gönen’de muhtelif zamanlarda yazdığı ve bir kısmını dönemin önemli sanat ve edebiyat dergilerinde
yayımladığı fakat Fânî Tesellîler ve Temâsil kitabına almadığı şiirlerini ihtiva eder. Genellikle ayrılık, aşk ve
tabiat temasını işleyen bu şiirlerde Servet-i Fünûn Edebiyatı’nın estetik anlayışı hâkimdir. Müstakil bir kitap
olarak ilk defa okuyucuyla buluşan bu eser, hem edebiyat tarihçileri hem de edebiyat meraklıları için önemli
bir kaynaktır.