‘‘...Silahı bıraktı ve kollarını açarak dairesel üç
hareket yapıp tekrar silahı kaptı. İşe yaramıştı.
Nefes verdi, biraz aldı ve tuttu, hazırdı. Zamanı
gelmişti. Gözünü dürbüne yaslayıp parmağını
tetiğin üzerine yerleştirdi. An meselesiydi.
...Acı tazeyken, kenarları keskin bir bıçak gibi
etrafındaki sinirleri, yani gerçekle bağlantını
kesiyor olmalı ki, pek bir şey hissetmiyorsun. Ama
zamanla o acı kalıcı hâle geldiğinde, gerçekçi
düşünebiliyorsun ve bedel ödetmek istiyorsun. İşte
o anda içinde bir yerlerde intikam ateşi yanıyor ve
yemin ediyorsun intikam almaya, bu da ikinci
intikamım oldu.''
Komiser Nazlı ikinci kez intikam alma peşinde,
kaldığı yerden devam ediyor. Bir yandan teşkilatın
içinde ilerleme kaydederken, diğer yandan gizemli
bir cinayeti aydınlatmaya çalışıyor...