Kiminin şehrin, atardamarı gibi misyon üstlendiği, kiminin toplardamar olduğu, kimininse kılcallarını oluşturduğu bu yolların İstanbul'da ve İstanbullu olması ilgilendiriyor bizi. Bu yolların adı cadde, sokak, yokuş ya da çıkmaz ile terkibe girse de hepsi yoldur esas itibariyle. Kiminde ömür tüketilir, kiminin üstünden geçilip menzil-i maksuda gidilir sadece. Kimininse etrafı, hadi Evliya Çelebi'nin dediği gibi diyelim, iki cenahı da vacibü'sseyr olduğundan oyalar yolcusunu manzarasıyla. Nihayetinde yolcu kendi nasibini alır ve vakti geldiğinde illa ki çeker gider. Geride yaşadığınca ve gördüğünce kalan ise yoldur ya da sokaktır, caddedir, yokuştur. Yolcularından daha çok güngörmüşlüğü vardır bu haliyle, lakin anlatacak dili yoktur bizim bilmişliğimizle. İşte biz bu görmüşlüğün peçesine el atalım istedik.(...) Roma'yı, Bizans'ı, Osmanlı'yı ve Cumhuriyet'i görmüş olanlar olduğu gibi, nev zuhur, yeni yetme sokaklarda ve caddelerden de bahsediliyor bu listede. Çoğunun çağlar boyu yaşanan sosyal ve kültürel değişmelerin merkezinde yer almaları ya da bunlara tanıklık etmiş olmaları; üstelik bunların izlerini üzerinde taşıyor oldukları göz önünde bulundurulduğunda kesinlikle daha derin çalışılması gerektiği anlaşılacaktır bu konunun.