Hiçbir telkin; hiçbir nasihat beni biraz olsun
sükûnete getiremezdi. En akıllıların sözlerinde bile
zayıf ve alay edilecek taraflar bulmakta büyük bir
maharet sahibi idim. Halbuki bu genç kız, bana bir
tek kelime ile böyle bir şey teklif etmediği, bir tek
tavrıyla benden böyle bir şey istemediği halde onun
mevcudiyeti beni sakinleştirmiş, ağırlaştırmıştı. Beni
asla anlamadığı muhakkaktı; ben de onu pek anlamış
değildim. Birbirimizi anlayan bir tarafımız herhalde
vardı. Fakat bu, biz farkında olmadan işini yürütüyordu. Yani şuurumuzun haricindeki bir kuvvet, bir
amil, bizi ve bizim aklımızı hiçe sayarak istediği gibi hareket ediyordu ve biz bilmediğimiz,
anlamadığımız kuvvetlere itirazsız itaat, inkıyat mecburiyetinde olduğumuzu görüyorduk.
Türk Edebiyatının Büyük Ustası Sabahattin Ali'nin ölümsüz eseri Kağnı'yı okurlarımıza sunmaktan onur duyuyoruz.