Karşı sinema (counter cinema) kavramı ilk kez 1970'lerde Peter Wollen tarafından anaakım
sinemanın ideolojisi, kuralları ve kodlarıyla mücadele eden ve bunları yıkmaya çalışan filmler
için kullanılmıştır. Deneysel ya da kurmaca olarak karşımıza çıkan karşı sinema örnekleri
genellikle normal ticari kanallar dışında dağıtım ve gösterim olanağı bulmaktadır. Karşı sinema
filmleri, sermayesi bağımsız olan veya bir stüdyo tarafından üretilmeyen filmlerdir.
Bu Kitapta anaakım sinemanın özelliklerinin dışında kalan karşı sinema kavramını Peter
Wollen'ın yaklaşımından başlayarak ele almakta ve bunun ötesine geçerek, son yıllarda
Hollywood sinema endüstrisi içinde üretilen filmlerin bazılarının da anlatı özellikleri açısından
karşı sinema filmlerinin özelliklerini taşıdığını saptamaktadır. Gürkan popüler Hollywood yapımı
olan filmleri incelemeye alarak Hollywood'un özellikle 1990'lı yılların ikinci yarısından bu
yana anlatı tarzında bir değişim olup olmadığı üzerinde duruyor ve Hollywood'un bu süreçte
olay örgüsü, sunduğu gerçeklik ve ideoloji gibi anlatı değerlerinde karşı sinemanın benimsediği
anlatı kalıplarına yönelip yönelmediğini araştırıyor. Çalışma Hollywood'un karşı sinemaya
yeni bir boyut kazandırdığını ifade etmekle birlikte, Avrupa sinemasından Micheal
Haneke ve Wim Wenders gibi yönetmenlerin filmlerini de ele alıyor.