Oleeey! Yaşasın kamp! Ruz-ruz-ruz! Kampa gidiyoruz! diye çığlık çığlığa sevindi Keremcan... 
Ne zamandır bu haberi bekliyordu.
İzci şendir şarkısını söyleyerek eve geldi. Dedesi:
- Bu ne hal oğlum?
- Kampa gidiyoruz, dedi elindeki kâğıdı sallayarak.
- Ne kampı?
- Ne kampı olacak? Tabii ki izci kampı, dedi.
Ancak Keremcan'ın mutluluğu kısa sürdü. Ertesi gün okulda çocuklar kendi aralarında konuşuyorlardı:
- Geçen yıl izci kampını kurtlar basmış. Çok sayıda izci ağır yaralanmış!
- Kamptan iki çocuğu haydutlar kaçırmış, tüm aramalara rağmen bulamamışlar!
- Kör bir kuyuda insan kemikleri bulmuşlar!
- Dağda ne bulurlarsa yiyorlarmış!
Keremcan'ın içi kalktı birden. Katılım formunu verdiğine pişman oldu.
Sahiden izci kampı çocukların dediği gibi bir 
yer miydi?