Herkesin, suçunu atacağı bir günah keçisi vardır. Ve bu genelde şeytandır.
Biliyorum. O melun gün ile aramdaki mesafe yıllardan aylara, aylardan günlere, oradan saatlere ve dakikalara indiğinde, daha fazla dayanamayacak. Saniyelerin üzerinden atlayıp beni yere çalacak. Sımsıkı tuttuğu boğazıma dizleriyle basacak. Son nefesimi verdiğimi anlamak için yüzüme iyice eğildiğinde bir yandan da kulağıma fısıldayacak: Yazsaydın bitmiş olurdu; yani nereden başlatırsan başlat en azından bir sonu olurdu. Yazıyorum. Bu yüzden. Ama belki onun belki de senin yüzünden. Belki şu an bana bakarken gördüğün o yüzden. Yazıyorum. Devam edeceğim. Bak şimdi neler diyeceğim: