Emmanuel Levinas ile Maurice Blanchot, öğrencilik yıllarından beri dosttular. Bu dostluk, büyük bir düşünsel yakınlığı da kapsamaktaydı. Birbirlerinin üstüne yazdılar. Bu kitaptaki metinlerde, Levinas Blanchot'nun yapıtına çeşitli yaklaşımlar gerçekleştirmekte. Bunu yaparken, kendi düşüncesini de büyük kitaplarındaki ayrıntılardan ve karmaşıklıktan uzak olarak açık seçik bir anlatımla ortaya koyma olanağını buluyor. Burada, Blanchot Levinas'a bir bakıma ayna işlevi görmekte. Blanchot'nun eleştiri ve anlatı sözü, Levinas'ı felsefi düşüncesinin odaklarına götürüyor.
Ahmet Soysal