Ressam Ferdinand anavatanı Almanya'nın cehenneme döndüğü bir savaş döneminde
ülkesinden ayrılıp İsviçre'ye yerleşir. Savaşın yüreğinde bıraktığı yaraların etkisinden ve
korkularından henüz kurtulamamıştır. Sakin günlerini eşiyle birlikte bir göle bakan evlerinde
resim yaparak geçirmekte ve etrafını saran özgürlük havasını içine çekmektedir. Fakat tüm
hayatı, nedensiz yere erken uyandığı bir günün sabahında ona gelen mektupla altüst olur. Bir
yandan masum insanları ölüme gönderen bir makine olarak gördüğü anavatanının, bir yandan
onu kaybetmek istemeyen eşinin, diğer yandan da kendi iç kargaşasının baskısı altında ezilen
Ferdinand büyük bir panik ve hezeyan içinde bir mecburiyete doğru çekildiğini hissetmektedir.
Peki, kurtuluş var mıdır? İnsanların özgür iradelerini ellerinden hiç acımadan çekip alan bu
makineye karşı zafer kazanmak mümkün olacak mıdır?
Çaresizliğin, insanın kendi içindeki mücadelesinin ve aynı zamanda umudun çarpıcı bir
hikâyesi olan Mecburiyet, II. Dünya Savaşı'nda yaşanan korkunçluklar karşısında büyük bir
hüzne kapılıp eşiyle gönüllü ölümü tercih eden Zweig'ın zihnine belki de yakından bir bakış
sunuyor bizlere.