Meksikalı yazar Julián Herbert, ölüm döşeğindeki annesinin
başında beklerken ilk cümlesini kuruyor romanının. Derin
otobiyografik izler taşıyan Mezar Şarkısı, yazarın kendi yaşamına
bir ağıt, anneye bir veda mektubu, edebiyata, bahtsız ülkesine ve
20 yüzyıla sert ve ironik bir eleştiri olarak okunabilir.
Hayat kadını bir anne ve onunla tüm çocukluğunu Meksika'nın bir
ucundan diğerine sürüklenerek geçiren oğlu... Yıllar sonra roller yine
değişmiyor. Son günlerini kanser koğuşunda yaşamakta olan anneye
yine oğlu eşlik ediyor. Hastane odasında günler geceler boyu annesinin
hasta yatağının başucunda hayatıyla hesaplaşma içine giriyor oğul.
Fark ettiği ilk şey, annesini düşündüğünden çok daha fazla sevdiği ve