Merhaba, ben Avşin! 5 çocuklu bir ailenin erkek olma umudu ile doğsun dediği; dünyaya siyah gözleri, çokça saçları ile gözlerini açan, babası tarafından da kekeme olduğu için sürekli engelli damgası yiyen bir kız çocuğuyum ...
Yaşım 23; ama içimdeki çocuk zamana inat her gün yeşerip mucizevi bir şekilde büyüyor, öğreniyor.
Evet, ben o çocuğa savaşmayı, dik durmayı, güçlü olmayı, kötülere karşı daha fazla ayakta durmayı öğrettim. Bir gün meğer içimde kırıntıları olan benim bilmediğim; sadece doğaya, kitaba beslediğim aşk denilen duygu içimde yeşerdi ve ona karşı büyümeye başladı. O aşkla beraber zamanla herkesin mucize dediği ama yapabileceğim her şeyi öğrendim ve başardım.
Sen gidince belki acın biraz da olsa geçecek ama gerideki adam uzuvları ve onların hissettiği acı ile ölecek. Peki ben desem ki dünyadaki yaşanacak her duyguyu birlikte hissedelim mi?
Sevelim, aşık olalım, ağlayalım, gülelim ...
Biz olalım, bir olalım mı? Kal lütfen ...