Bir yanda büyük Amerikan devriminin dalından henüz koparılmış, en taze meyvesi: Pandora. Kendi kendine olgunlaşmış zeki ve alımlı bir kız. Diğer yanda, kıymeti gün geçtikçe azalan Avrupa'dan yeni dünyaya dışişleri sekreteri olarak atanan genç Alman Kontu Otto Vogelstein.

Aşk mümkün olacak mı acaba?

Pandora'yı bir dahaki gün yine görüşmeye çağırdı ve akşamları da Washington dünyasının davetlerinde rastlaştılar. Bayan Dangerfield'ın tembihlerini, kendi kendisine telkinlerini unutmaya başlamıştı. Aşkın pençesine mi düşmüştü? Bazı Alman arkadaşları gibi asil kanını Amerikan kızının sunağına dökmek, yemininden dönmek üzere miydi? Durumu zihninde tarttığında kendince tedbirlerini aldığına ve tehlikede olmadığına karar verdi. Her ne kadar kendisini bu kadar geliştirmiş bir genç kadın, müstakbel kocasının başarısına büyük katkı sağlayabilecek olsa da, bir diplomatın başarısının bütünüyle kendi melekelerine dayanıyor olması gerektiğini ve karısı tarafından belli noktalara taşınmış birisi izlenimi vermek istemeyeceğini düşündü. Bir kadın tarafından yüceltilecekse ve bu bir şekilde alınyazısı ise de böyle bir kadının, birkaç akşam önce Başkan'la konuştuğu gibi İmparator ile de konuşmaya cesareti olan birisi olmalı.