Rızabey Aileevi´nde, Kemal´le Hulusi´nin belki de tek bir
haftalık ömürlerinin uç noktasında, Tahsin´in, Bahriyeli
Cemal Abi´nin , Güzel İbram´ın, Fatma´nın, Recep´in,
Bakkal Mustafendi´nin bütün hayat özetleri verilir.
Bu bir özümleme ustalığıdır ve hiçbir okuyucuya ağır
gelmez. Çünkü ilgi hep o düğümlü bileşimde, gözden
uzak tutulmayan o canlı köşebaşındadır; konu dağılıp
sürüklenmez, ana kahramanın dışında dallanıp
dağılmaz hiç.

Aslında Tarık Dursun, güçlü hikaye anlarını gözetler hep.
Onun için başlangıçlar da bitimler de son derece etkilidir
eserinde; vurucu, hızlı, sade ve yoğun. Çarpılıp susar ve
kalırsınız, bir filmin bitişinde olduğu gibi.

Rauf Mutluay