İsviçre-Türk borçlar hukuku sisteminde aliud teslim kavramını ele alan açık bir düzenleme bulunmamaktadır. Bu durum özellikle aliud teslim ile satıcının edimini nitelik veya nicelik bakımından gereği gibi yerine getirmediği diğer haller arasında sınırlandırma yapılmasını zorlaştırmaktadır. Öğreti ve uygulamadaysa en çok aliud teslim ile ayıplı ifa kavramları karşılaştırılmakta; özellikle parça ve çeşit satışı ayrımı göz önünde bulundurularak her iki kavram arasındaki ilişki farklı şekillerde ele alınmaktadır. Bununla birlikte, gerek parça gerek çeşit satışında aliud teslim ile ayıplı ifa arasında belirli bir sınırlandırma öngören görüşlerin ortak noktasını ayıplı ifa halinde satıcının kötü de olsa borcunu ifa ettiği, aliud teslim halinde ise satıcının borcunu (hiç) ifa etmemiş sayılacağı fikri oluşturmaktadır. Ancak söz konusu bu yaklaşım, satış hukukunda birçok durumda alıcıya teslim edilen malın ne zaman ayıplı ifa ne zaman aliud teslim kavramına yol açacağı hususunda içinden çıkılması güç tartışmalar yaratmaktadır. Çalışma kapsamında aliud teslimin hukuki niteliği ve aliud teslim halinde uygulanabilecek hükümler, taraflar arasındaki menfaat dengesi göz önünde bulundurularak değerlendirilmektedir.