Mehmed Süreyya Bey'in adını bugüne kadar yaşatan Sicil-i Osmani Osmanlı biyografya (teracim-ahval) geleneğinin son ve en ilinç halkasıdır. İslam kültür dünyasında önemli bir yeri olan biyografya çalışmaları Osmanlı döneminde de parlak örneklerle sürmüştür. Ancak bunlardan vefeyatlar dışında kalanların temel özelliği belirli bir uğraş, görev ya da sanat dalına göre düzenlenmiş olması ve genellikle belirli bir zaman dilimini kapsamasıdır. Sicil-i Osmani ise hem zaman, hem de alan bakımından Osmanlı biyografyasını tümden kucaklamayı amaçlamıştır. Yazar herhalde bu amacın getirdiği zorunluluk dolayısıyla biyografileri mümkün olduğunca az kelimeyle vermek yoluna gitmiş, belki de bu yüzden eserini Osmanlı biyografya geleneğinde hiç rastlanmayan bir sıfatla, "sicil" olarak nitelemiştir.
(Kitabın İçinden)