-Paranoid-melankolik şinasi'den kendi intiharının vakanüvisliğini yapan beşir fuad'a...
-Fahişe mehpeyker'den fahişe fantezileri içinde kıvranan bihter'e...
-Özgür-mutsuz çaresiz mihri müşfik'ten melankolik tevfik fikret'e...
-Kimliğini, kişiliğini ve kültürün temelini oluşturan dilini yitiren bihruz bey'den çankaya'da korkuyu bekleyen mustafa kemal'e...
-Huzursuz mümtazlar'dan baba kompleksli hayri irdal'lara..
-Değişmezliği simgeleyen nizam-ı âlemin daire-i adliyesinden insanın kendisi olamaması ve hiç-leşmesinin aynası alâaddin'in dükkânına...
-Bunları yazmakla çıldırmaktan kurtulunur mu?