Kendi hayal dünyasında yaşamaktan son derece memnun olduğu için Ender Abi'yi,
hazırlanmakta olduğum Cem karakterine benzetmiştim. Cem'den en az on, on beş yaş büyük
olmasına rağmen bana yardımı dokunabilirdi. İşin ilginç yanı beni en çok seven de Ender
idi; şansım yaver gidiyordu. Hattâ bir gün beni ve benimle sohbet etmeyi özlediğini
söylemişti. Onu bir tek benim anladığımı iddia ettiğinde ise biraz ürkmüştüm; itiraf
ediyorum. Bir keresinde önce dalağını çaldıklarını, dalağı beğendikleri için
fikirlerini de çaldıklarını söylemişti. Kim bunlar? diye sorduğumda eliyle yukarıyı işaret
edip Onlar işte! Fikirlerimi çaldıkları için bir bok hatırlayamıyorum! demişti.