Δυο βάτραχοι κατοικούσαν αρκετά κοντά ο ένας στον άλλο. Ο ένας κατοικούσε σε μια βαθιά λίμνη σε απόσταση από το δρόμο, ο άλλος κατοικούσε σε μια λακουβίτσα με νερό πάνω στο δρόμο. Λέει ο λιμνίσιος βάτραχος: - Έλα κι εσύ να κατοικήσεις στη λίμνη μας, έχει μπόλικο νερό και δεν πρόκειται να ξεραθεί, έχει περισσότερη ησυχία και περισσότερη τροφή. Γιατί μένεις εκεί πάνω στο δρόμο, όπου είναι κι επικίνδυνα, περνάνε άμαξες και άνθρωποι.
İki kurbağa birbirlerine çok yakın yaşıyorlarmış. Biri yoldan uzak derin bir gölde, diğeri ise yol üstünde içinde su olan küçük bir hendekte yaşıyormuş. Göl kurbağası şöyle demiş; - Sen de gel bizim gölümüzde yaşa, burada bolca su var ve kuruması söz konusu değil hem daha sessiz hem de daha bol yiyecek var. Ne diye orada, yol üstünde yaşayasın ki, bulunduğun yer tehlikeli; araçlar ve insanlar geçiyor.