Sanat Kaç Para? Peyami Safa’nın hiç anlaşamadığı anarşist yeğeni ressam Behçet Safa’nın Ferit Edgü’ye gönderdiği mektuplardan oluşan bir manifesto. Safa ve Ferit Edgü arasındaki pek bilinmeyen derin dostluğun da belgesi niteliğinde olan kitap, Safa’nın deyimiyle, bir Commedia Tragedia. Raskol’un Baltası editörü Burak Fidan, Safa’nın atölyesinde geçirdiği günlerin izlenimlerini kitabın sunusunda okurla paylaşıyor. Kitapta yer alan resimler, Elba adasının Capoliveri köyünde, terk edilmiş rutubetli bir şarap m

İnsan yaşlandıkça sanki zamanın eskiye nazaran daha da hızlı aktığı hissine kapılıyor. 37,5 yıl çalışma hayatından sonra yaş haddinden dolayı resen emekli oldum. Arkama şöyle bir bakınca günler, aylar ve yılların ne kadar hızlı geçmiş olduğunu görüyorum. Görevim gereği; illerde valilik makamlarına bağlı bakanlık il teşkilatları ve mahalli idareler ile ilgili konularda da çeşitli şekillerde görev yaptım. Asli görevim kapsamında aynı görev unvanına sahip arkadaşlarım dışında; Vali yardımcısı, il müdür yardımc

“Bir ömür oldu Yunanistan’a geleli ama buraya alışamadım. Evlendim, ev bark edindim, çocuklarım oldu ama kendimi halen buraya ait hissedemiyorum. Bir gün olsun Prevezeliyim ya da Yunanistanlıyım demedim. Diyemedim çünkü ben İstanbulluyum, Anadoluluyum. Burası benim yaşadığım yer ama benim vatanım Türkiye’dir. Ben burada olsam da ruhum hep İstanbul’da” diyordu Dimitri abi. Ayrılma vakti geldiğinde Olga ablanın benden bir ricası oldu: “Harun kardeşim. Sana bir şişe su versem. Samsun’a gittiğinde bir avuç topr

HARMATAN, Afrikalıların en korktuğu şeydir. Sahradan taşıdığı incecik çöl kumlarından oluşan toz bulutları, güneş ile insanlar arasında perde olur. Bir müddet güneşin yakıcı sıcaklığını azaltıyor gibi olursa da zamanla taşıdığı hastalıklar ile yıkıcı bir hal alır. Ufukta görünen toz bulutu ile birlikte Afrika insanının “Harmatan geliyor” diye çığlıkları duyulur. Harmatan, gökyüzünün mavisini, çiçeğin rengini, özgürlüğün nefesini alır siyah insanın elinden. Hastalık taşıyan toz bulutları kalktığında, insanla

“Alnımdan kan akarak yere serileceğim, Yatakta ölmek nasip olmayacak. Ziyanı yok, varsın vursunlar. Vatan benim ölümümle bir şey kaybedecek değildir. Bir Talat gider, bin Talat yetişir!” Bu sözleriyle tarihe geçen ve bir bakıma başına gelebilecekleri tahmin eden, Osmanlı’nın son sadrazamlarından, İttihat ve Terakki’nin önemli isimlerinden birisi olan Talat Paşa, devletin en çetrefilli dönemlerinde tarih sahnesinde yer almış, günahı ve sevabıyla çeşitli görevler yapmış tarihi bir karakterdir. Pek çok emsali

Emerxan Şerîfî naskirî bi Emerxanê Şikak, kurê Mihemed Şerîf Şerîfî, ji dayikbûyê sala 1874an e. Emerxan, yek ji karekter û kesayetiyên girîng û navdar ê Êla Kardar û Şikakan bû. Emerxan di çaxê serhildana Simko de, heta dema ku bi Simko re bûye, wek şêwirmendê destê rast û wezîrê şer ê Simko, xwedî rol û bandorek berbiçav bûye. Berî şerê yekem ê cîhanî û çend salan piştî wî şerî jî, di herêma stratejîk a bakûrê Rojhilatê Kurdistanê de, wek hevpeymanekî bihêz digel Simkoyê Şikak, di şer û pevçûnên navbera k

Di tarîxa nêzîk a kurdan de, gelek mele û alimên ku li medreseyan perwerde dîtine, di bizava kurdayetiyê de bi roleke girîng rabûne. Mele Evdilkerîm Ceyhan jî, di salên 1960-1970yî de bi ilm, karîzma û kurdperweriya xwe bûye îdolek. Hin kesan jê re gotiye “meleyê komunîst”, hinan jî gotiye “kurdçî.” Mele Evdilkerîm, di ti şert û mercî de ji kurdbûna xwe bi paş ve gav navêtiye û ev gotina wî ya navdar, wekî sembola welatperweriya wî ji nifşên din re maye: Bila Welat sax be! Di vê kitêbê de dost, heval û hev

“Dibêjin, yekem derman û mecalê jiyanê ew e, wekî nehêlî bîranîn ruhê te bikojin. Dibêjin, dem her tiştî tedawî dike, rast e; ez bawar dikim, lê ne axir bîranîn wek barekî giran ser pişta te ne, ji kîjanî tu nikarî rizgar bibî. Tu wî barî nabînî, lê bêy xastek û razîbûna te, kû da herî ew bi te ra ne, bi te va dizeliqe, te bernade heta ku te ji hal bêxîne. Ka bêjin, kerema xwe, çi bikim, gelo gunehkar im, wekî zekîra min heye?” Aslîka Qadir Aslîka Qadir di vê berhemê de boxçika jiyana xwe vedike, bîranînên

Yahudi bir ailenin çocuğu İzak Barokas İsraile’e gittikten sonra şehrine duyduğu özlemi ve sevgiyi anılarıyla dile getirmektedir. Eski İstanbul’u, çocukluğu ve gençliği ile birleştirerek kısa kısa yazılarla anlatmaktadır.

Eserlerinin çevirileri ve hakkında yazılanlarla son yıllarda Türkiye edebiyat tarihindeki yerini alan, özellikle kadın hareketi için geçmişten gelen taze bir ilham olan Zabel Yesayan, çocukluğunun Üsküdar’ına, unutulmuş payitaht İstanbul’a ve onun insanlarına tutku ve özlemle baktığı Silahtar Bahçeleri’nde bizi kendi hikâyesini biraz daha yakından okumaya davet ediyor. 1878’de, tam da Rus ordusunun İstanbul’un kapısına dayandığı günlerde gözünü açtığı evden başlayarak, ona en zengin insan malzemesini sağlay

Çin`in Wuhan kentinde 1 Aralık 2019 tarihinde ortaya çıkan ve kısa sürede tüm dünyaya yayılarak üç yıla yakın bir süre yeryüzündeki tüm insanlara âdeta cehennemi yaşatan Covid-19, görevi başındaki doktorlar için çok çetin bir sınav anlamına geliyordu. Hayatın pamuk ipliğine bağlı olduğu bu dönemde, can kurtarmak için kendi canlarını tehlikeye atan doktorlar sürecin tartışmasız kahramanı oldu. Yüzlerce kahraman doktor, pandemi döneminde hayatını kaybetti. Bu sürecin kahramanlarından biri de yazar Dr. Selcen

Âkif’in “sessiz yaşadım, kim beni nerden bilecektir” mısraından ilhamla, “Kim Beni Nerden Bilecek” adını koyduğumuz bu röportaj kitabımızda; Âkif hakkında inceleme, araştırma yapmış yazar ve araştırmacılarımızın fikirlerine yer verdik. Her birinin Âkif’in bir yönünü anlattığı kitaplarıyla tanınan yazar ve araştırmacılarımızla büyük şairimizin hayatı, sanatı, düşüncesi yanında İstiklal Marşı’nın anlamı ve önemi üzerine konuştuk. Her biri alanında derin izler bırakmış olan bu usta yazarlarımızla yaptığımı

"Çalışıyorum, öyleyse varım.” Çalışmanın sonunda insan "emeklilik hakkı” kazanır. Ben de kazandım ama emekli olunca ne yapacağımı hiç düşünmedim. Acaba siz düşündünüz mü? – Emekli olunca ne yapacaksın? – Hayatımı yaşayacağım... – Yaşatmazlar... Emekliliğin ilk günleri geçtikten sonra: "Ben ne olacağım” diye düşünmeye başladım. Meğer ben çalışmaya alışmışım, emekliliğe alışamadım. Gün geçtikçe sıkılmaya başladım. Kendim gibi emekli arkadaşlar edindim ama yetmedi. Evvelce bir işim vardı, gözüm sadec

Kelimeleri ve cümleleri anlamlı yapan içten ve sevgiyle yazılandır. Bir de yazılanlar birinin yaşadığı hayatsa… Bir insanı harekete geçiren motivasyon mu, yoksa eyleme geçmek mi? Motivasyon diyorsan yanıldın. Daha çok beklersin… Ben dünyayı gezmek için motive olmayı, zengin olmayı, yabancı dil öğrenmeyi beklemedim. Harekete, eyleme geçtim. Gezdim 30 ülke, 100+ şehir. Bu kitabı yazmak için motive olmayı, yazar olmak için ders almadım, kimseye danışmadım; harekete geçtim. Bağımlılıkla 5 yıldır mücadele ed

“Yaşadıklarımdan öğrendiğim çok şey var; işte bu yüzden yazıyorum. Yazdıkça yaşanmışlıklarıma olan saygım daha da artıyor…” “Burada gezdikçe, burayı keşfettikçe; adeta Stockholm sendromuna kapılmış gibiydim. Farkındaydım ama gene de burdan gitmek gerektiğini biliyordum.”

Oğlum… Ben şimdi hatıralarımızla seni yaşatmaya çalışırken daha çok biriktirecek anılarımızın yazık oluşuna ne kadar içerliyorum bir bilsen… Bu ahvalimi görsen belki de bunun bile hatırı olurdu da vazgeçmezdin yaşamdan, benden, anneden ve en önemlisi kendinden… Bir babanın elemle dolu yüreğinden kopan tüm kelimeler kalbinizin en ince yerlerine nüfuz edecek kadar kuvvetli o kadar sahicidir.

"Yatakları indirip sermeye başladığımızda ev sahibi kadının tekrar içeri girerek hızla gidip sandığın üzerine oturması dikkatimi çekti. Kadını sandığın üzerinden kaldırmaya çalıştım. Kadın feryat figan ediyor içinde özel eşyalarım ziynetim var diye ağlıyor. Kadın inatlaştıkça ben daha fazla şüphelendim ve sonunda kadını sandığın üzerinden çekip sandığı açtığımda içinde saklanmış bir Ermeni olduğunu gördük. Kadının yüklükteki yatakları erken sermemesinin nedeni gecenin geç saatinde yatakları serip bizler der

Eserlerinin çevirileri ve hakkında yazılanlarla son yıllarda Türkiye edebiyat tarihindeki yerini alan, özellikle kadın hareketi için geçmişten gelen taze bir ilham olan Zabel Yesayan, çocukluğunun Üsküdar’ına, unutulmuş payitaht İstanbul’a ve onun insanlarına tutku ve özlemle baktığı Silahtar Bahçeleri’nde bizi kendi hikâyesini biraz daha yakından okumaya davet ediyor. 1878’de, tam da Rus ordusunun İstanbul’un kapısına dayandığı günlerde gözünü açtığı evden başlayarak, ona en zengin insan malzemesini sağlay

… Zor bir dönemde dünyaya gelmişim. İkinci Dünya Savaşı yıllarıydı ve Türkiye de dünyanın diğer ülkeleri gibi bundan oldukça etkileniyordu. Ülke olarak savaşta değildik ama yoksulluk kendini oldukça hissettiriyordu, özellikle de doğduğum yerde. Doğduğum yer Rize’nin küçük bir ilçesi Derepazarı idi. O dönemde elektrik yoktu, bildiğimiz mânada buğday ekmeği yoktu, sadece mısır ekmeği yiyorduk. Ama çok güzel bir doğamız vardı, birbiriyle kaynaşmış çok güzel bir topluluk içinde yaşıyorduk. Neredeyse herkes birb

Hüzün dolu yılların sevgi dolu yıllara dönüşmesi uzun sürmüştü. Hüzünlü yılları mekik mekik dokuyan Zeynep, yıllar sonra kinin, nefretin ve hüznün üzerini sevgi selcikleriyle örtü. Bu sevgi selcikleri, yaşanacak huzur dolu yılları besledi. Zaman çarkı döndükçe bu mesut yuva içerisinde birbirinden güzel laleler yetişti.