Hüseyin Ferhad, 1954’te Hassa’da doğdu. İlk ve ortaokulu Hassa’da okudu. 1972’de Mersin İlköğretmen Okulu’ndan mezun oldu. Urfa’da iki yıl sınıf öğretmenliği yaptı. 1979’da Gazi Eğitim Enstitüsü Matema¬tik Bölümü’nü bitirdi. Film-Radyo-Televizyon ile Eğitim Merkezi’nde radyo program yazarı ve yönetici olarak çalıştı. Bazı şiirleri İngilizce, Fransızca, Hollandaca, Almanca, Bulgarca, Kürtçe, Arapça ve Fars¬çaya çevrildi. 1984 Yaşar Nabi Nayır Şiir Ödülü, 1994 Yunus Nadi Şiir Ödülü, 2001 Altın Portakal Şiir Ö

Nur içinde yat anacığımMecbur muydun beni doğurmayaBir daha yapmaVüs’at O. Bener’in her bir kelimeyi kırk yaran tasarruflu kalemindençıkan dizeler. Bener’in üslubunun alametifarikası olan ironik, özgünve dupduru sesini “verdiği eslerden” alan manzumeler. Modern ede-biyatımızın kült yazarlarından Vüs’at O. Bener’in sözünün şiircesiManzumeler’de.“Manzumeler: Arasöz gibidir… Bütün anlatılanların, kurulanların, dilegetirilenlerin sözbilimcisinin durup soluk alma ân’ında diyecekleridir.Bir başka sesin denenmesi,

artık şaşıyorum gözyaşına mutsuzluğun harcını pekiştiren çaresizliğin gözyaşına binlerce beygir bir ovayı arşınlarken yepyeni dişleriyle binlerce tay ve sonsuz giyimiyle büyük hayat kuşanırken en mavisini güvercin toplayarak geldim öteden beriden ona şaşıyorum ki hepsi hiç değilse bir kere nisan görmüşler

Turgut Uyar’ın Behçet Necatigil Şiir Ödülü’nü alan kitabı Kayayı Delen İncirYapı Kredi Yayınları, toplu şiirler ve öyküler ciltlerinde öne çıkan kitapların ayrı basımlarını sürdürüyor. Bu kapsamda, Turgut Uyar’ın şiir kitabı Kayayı Delen İncir yeniden bağımsız biçimde okuruna ulaşıyor. Kitap, 1982 yılında çıkmış şiir kitapları arasından seçilerek Necatigil Şiir Ödülü’ne değer görülmüştü.Kayayı Delen İncir, 12 Eylül öncesi ve sonrası öne çıkan sorunlar ve duyarlıklar gereği, şairin önceki hiçbir kitabında ra

Senden aşkımın hesabını sormaya değil, O güzel günlerin hatırını sormaya değil, Sadece elveda sadece elveda demeye geldim. Seni unutmak mümkün değil! O büyük aşkı unutmak mümkün değil! Sadece elveda sadece elveda demeye geldim. Ne olurdu sanki beni anlasaydın Gurbette yabana atmasaydın. Izdırabımı bir gün sarsaydın. Sadece elveda sadece elveda demeye geldim. O güzel günlerin hatırına Mektubumun son satırına Sadece elveda sadece elveda demeye geldim.

İşte halimiz bu, Ruh-u Revanım Çağlayanım, cansuyum, gönül pınarım Yüreğime çisil çisil yağanım Seninle her mevsim yaz diye geldim Sevda var ise durmak olur mu Gönülü boş yere yormak olur mu Tek kişilik hayal kurmak olur mu Benimle hayaller kur diye geldim Gönül kapım açık, eğer girersen Sevda var, ben var eğer seversen Sevdanı başına çal diyeceksen Çekip de alnımdan vur diye geldim

Gönül Hanım hayat uzun bir yol Her durakta bir parçam eksildi Bölüne bölüne büyüdüm Bak çocukluğum durmadan ağlıyor 'Ne olur, ne olur beni geri al' diyor. Eskiden uzansam Yıldızları yerinden sökerim derdim Kainatı avuçlarımda taşırım zannederdim Çocuktum bölüne bölüne büyüdüm, Bu yaşa geldim Şimdi şu mikrop kadar küçük dünya Kalbimde büyüyen bir çıban Gönül Hanım Kalbim benim iyilik düşleyen saatim Ne çok yordum onu zamana karşı kürek çekerek

Katar katar dizildik Dizildik bağlana bağlana Bağlandık şu yaşam çölüne Ne saygısını dilendik düğümcülerimizin Ne sopalar kâr etti umursamazlığımıza Geçtik ortasından kum deryalarının Geçtik sessiz sedasız, sallana sallana Yitip gittik fırtınasında kumların Kaydolduk fırtınasında Kimimiz bir yana savrulduk, kimimiz başka yana

Güneş doğmazsa baharlar gelmez Yıllardır seni bekleyen yüreğim Gelsen de hoş gelmesen de Fakat başkasını sevemez Ne az sevdim seni Ne çok Gülüşlerini duyar yüreğim Başka tebessüm yok Ne mazide varsın Ne de bugünde Sanki sonsuzluk denilen rüyadasın Gelip de ansızın Gözlerin değsin de gözlerime Uyandırsın

Bir zaman gelir ömre hazan çöker ah çöker Kışa döner baharlar her yanı yaprak döker İşte böyle bir gündü yaprak döktü ömrümüz Nice can yitip gitti hazan şimdi günümüz Milyonlarca hayatlar altüst oldu cümlesi Sanki kıyamet koptu altı şubat gecesi! Nereden bilecektik ölüm pusuya yatmış Kim bilebilirdi ki bu SON GECE, son yatış! 6 Şubat 2023 Pazartesi! Bir Milletin hatta dünyanın hafızasına acı ile kazınan, mazisine kara bir gün vesikası olarak kayda geçen, hüznün, acının, ızdırabın, feryadın, çaresizliğin

Mavidir hülyaları mavili rüyaları mavi çizer boyaları mavi döker yaşları hep siz istediniz diye size maviyi anlatsam

Zamana savaş açtım, Dertlerime dur derken, Sabır denen taşı kırdım Sırf seni beklerken. Ben aşkını tanımadım Ömrüm geçedururken Tel tel döküldü saçım Sırf seni beklerken...

Nereden başladığını bildiğimiz, ama nerede, nasıl, ne zaman biteceğini tahmin bile edemeyeceğimiz koca bir rüya bu dünya. Aynı bizlerin hikâyesi gibi, kim bilir, belki de senin hikâyen henüz başlamadı bile…

Yaşamak, İki ağlamak arası ne uzak ne de yakın, gri Yaşamak, artık uçsuz bucaksız şehir Şehir çöl, yüzük ve siyanür Üstümüzde siyah gömlek Sırtımızda çıban Karbon kokusunda kan dökülür kelimeler arasında, Ne kefen ne de tabut Ceset dolu bir uçak enkazı içimiz Bir değeri var mı ki? Derisi ceylan koltukların Apolet ve kravatların Kasılan yelek ceplerinde pamuk ellerin Yulamayacaklar. Alıp götürecekler, Gömecekler, Hançer ekinli koyaklarda

İkimiz İkimiz acemi yazılmış bir romandaki zavallı Kahramanlar gibiyiz. Son zamanlarda evliliğimiz adeta çökmüş yaşlı, topal bir kadına benziyor anlıyor musun? Anlamıyorum ne oldu bize. Oysa sen Kafdağı kadar büyük engin bir sevda bahçesiydin. Bense o bahçede koklamaya doyamadığın karanfil... En güzel şarkılar alev alev tutuşan dilimizde dökülürdü. Şimdi ne oldu bir tanem geceler ıssız ve sessiz... Sen Yusuf ben Züleyha... Toprak (Hamide)Donmuş

BAYRAK Ne de güzel dalgalanır Benim bayrağım, yurdum bayrağı Kan kırmızı rengi, beyaz ay ve yıldızı Vatanı kurtaran şehitlere gazilere Ana sütü helal, ana sütü ak Ruhu şad... Cennet mekânı Vatanım kurtulduğu gün ve o gün bugün Bize her gün bayram sabahı İstiklaldir Hakka tapan milletimin hakkı. Solmaz Yapıcı

Bir tübekte izledim zalimlerin dünyasını. Hayatın eş anlamlısı dedikleri bedenlerin mücevherlerine, o gün başladı hayranlığım. Duvarları olmayan evlerde geçirdiğim öğleden sonralarını toplayıp saklardım sayfaların arasında. Toprağın beline tutunup, yokuşları inen akarsular gibi süzüldüm bir kadının teninde. Kendi ördüğü ağında sallanan bir örümcek gibi sallandım aşağıya sarkıtılan ipte. Kulağa hoş gelen bir kuşku balosunda, elinden tuttum çirkinliğin. Benim için bir ıslık çalabilir misin? Hatırlanması imkân

Sen ağabey hiç konuşmuyorsun dedi Suat. Ya dedim Suat dur Allah aşkına anlatacak neyimiz var. Suat’a kalsa bi’ söz, bi’ ses yetecek sessizliğimi anlamaya. Lakin bilmiyorsun, ben göçmen piçiyim Suat. İki dil konuşmuş atalarım, dini imanı karışmış Ege Denizi’nin sularına. İnadım ben hem ölsem konuşmam, açılırsa ağzım kapanmaz. Ağabey dedi sen hiç gülmüyorsun. Ya bi’ dur Suat, ne kalmış gülecek şu KDV’li hayatımda. Motorine zam, fuel-oile zam, ekmeğe zam, şekere zam… Memleket siyah beyaz Ecevit reklamına d

Bir çift güneş gibi doğdun Türk Milleti’nin bahtına masmavi! Ok olup saplandın düşmanın bağrına. Önder olup yol açtın sonsuzluğa… Gösterdiğin akılcı, barışçı ve ilerici yolun yılmaz bekçileriyiz. Seni her anışımızda daha da ölümsüzleşiyorsun… Yüzyıl ötesinden seslenişin bana öyle güç veriyor ki! Seni tanıdıkça büyüyor, çoğalıyor, kabıma sığmaz oluyorum. Uçsam kuşları geçeceğim, koşsam dağları deleceğim, zıplasam sonsuzluğa ereceğim! Ne mutlu bize ki, seni çok sevmek ve neden sevdiğimizi bilmek gibi bir ayrı