Tarih birçok farklı yolla tanımlanabilir ve bölümlere ayrılabilir. Peki ama bunun “doğru” ve “yanlışsız” olarak adlandırılabilecek bir yöntemi var mıdır? Ya da ulusların kendileri için tayin ettikleri tarihler mutlak ve alternatifsiz midir? Duayen Ortadoğu tarihçisi Bernard Lewis’in kaleminden tarihin kendisine dair bir inceleme. Uluslar kimi zaman, göz ardı edilmiş ya da unutulmuş kaynaklarda yeni bir geçmiş bulurlar. Bu yeni geçmişi hatırlarlar, yeniden canlandırırlar ve kendi tarihleri olarak benimser

Bektaşilik, 13. yüzyılda Hünkâr Hacı Bektaş Veli’nin teşrifiyle Anadolu’nun inanç ikliminde doğmaya başlamış ve günümüze kadar silinmez izler bırakmıştır. Hünkâr’ın Sulucakaraöyük’te uyandırdığı çerağ kısa zaman içerisinde İstanbul ve çevresini de aydınlatmıştır. İstanbul’un fethinden önce başlayan Bektaşi faaliyetleri fetih sonrası kentte birbiri ardına yeni tekkeler açılarak kurumsallaşmıştır. Bir taraftan da Yeniçeriler ve âşık kahvehaneleri yoluyla kent merkezine tesir eden Bektaşilik, 1826 yılında büyü

15. yüzyılda menâkıbnâme ve destanlarla başlayan Osmanlı’da tarih yazımı, aynı asırda gazavâtnâmelerle devam etmiş, esas büyük gelişme ise II. Bayezid’in özel ilgisiyle onun devrinde gerçekleşmiştir. 17. yüzyılda geleneksel tarih kaynağı türlerine ek olarak vekayinâme/kronik telifinde artış yaşanmış, ilk sefâretnâmeler yazılmış, daha fazla siyasetnâme kaleme alınmıştır. 18. yüzyılda da geleneksel tarih yazımının devamı niteliğinde genel ve özel tarihler kaleme alınırken, gerçek anlamda resmî tarihçilik veka

-Şehnâmecilik Kurumu Özelinde- Şehnâme ve şehnâmecilik hem edebî hem de tarihî öneme sahip bir türdür. Bu türün gelişimi ve etkileri de bir hayli önemlidir. Tarihî kaynakların yalnızca şehnâmelerle sınırlı olmadığı bilinmekle beraber tarih yazıcılığında şehnâmeciliğin değerinin farkına varılması ve bu alanda literatüre katkı sağlaması açısından bu çalışma önem arz etmektedir. Bu önem doğrultusunda kitapta, öncelikli olarak Fars/İran tarih yazıcılığının Osmanlı tarih yazıcılığı ‎üzerindeki etkisi, sonrası

Saçaklızâde Muhammed el-Mar'aşî, XVII. yüzyılın ikinci yarısında Maraş'ta doğmuş ve tahsili ile ilk müderrislik görevi sonrasında 1734'lere kadar bu şehirde müderris olarak yaşamış bir Osmanlı taşra âlimidir. Bu âlim, birçok eser telif etmiş olup bunlardan bazılarında yaşadığı dönemde Osmanlı ilim çevrelerinde felsefeyle meşguliyetin yaygınlaşmasının Hristiyan istilasının yayılmasına yol açabileceği ve Osmanlı halkının dinî bilgi ve amele "da'vet ve icbâr" edilmesi gerektiği gibi ilginç fikirler ileri s

XV. yüzyılda başlayan Osmanlı-Rus ilişkileri Sultan II. Abdülhamid dönemine kadar birçok savaşla devam etmiştir. Rusya, özellikle 1700'lerden sonra Osmanlı Devleti'nden birçok imtiyaz elde etmiş ve toprak kazanmaya başlamıştır. Sıcak denizlere inmeye çalışan Rusya, Çar I. Petro ve II. Katerina dönemlerinde bu maksada binaen büyük teşebbüslerde bulunmuşlardır. 1877-1878 Osmanlı-Rus savaşı iki ülke arasındaki son ve en yıpratıcı savaş olmuştur. Bu savaştan sonra ilişkileri düzelen iki devletin diplomat

Yeni Türkiye Devleti iki cephede savaş yürütmüştür. İlk mücadelesini, ülkesini işgal edip onu boyunduruk altına almaya çalışan İtilaf Devletlerinin ve onların yerli işbirlikçilerinin toplu, tüfekli, mermili savaşına karşı, cephelerde vermiştir. İkinci mücadelesi daha çetindir. Düşünseldir. İttihatçı kiniyle yoğrulmuş, bağımsız yaşama inancını yitirmiş, kendi benliğine ve milletine güvenmek yerine kurtuluşu başka devletlerde arar olmuş dimağlar bulmuştur karşısında. Bu kitap; kalemlerini ülkesi ve milleti iç

Ermeni sorunu, son yıllarda uluslararası platformda yer alan çok önemli bir konu hale geldi. Ama konu tarihsel mecrasından çıkarıldı, giderek siyasallaştırıldı. Bu konuya siyasi olarak bakanlar, *soykırım* kavramını öne çıkardı. Konuya yansız olarak bakan tarihçiler ise belgeler üzerinde durmaktadırlar. Gürel, kitabında yer verdiği belgeler için şöyle demektedir: *Türk Devlet Arşivlerinde yaklaşık bir milyona yakın Ermeni temalı belgenin var olduğunu ve tüm araştırmacılara açık olduğunu biliyorum. Bazı yaba

İlhan Selçuk’un 1989 yılındaki bir yazısında Yunus Nadi ile ilgili söylediği, “Yunus Nadi’yi bütün boyutlarıyla genç kuşaklara tanıtan yeterli bir yapıt yoktur. Oysa bu devletin kurucuları arasında, kimliğiyle, yazılarıyla, gazeteciliğiyle yer almış, savaşın ateşli günlerinde ve devrimlerin gerçekleşmesinde ön safta hizmet görmüş Yunus Nadi’yi genç kuşakların tanıması gerekiyor.” cümleleri; Mustafa Kemal Atatürk’ün tanınmasında önemli katkıları olan ve ona her zaman inanan Yunus Nadi’nin, genç nesillere tan

Bizler, Yeniçağ Batı insan uygarlığına kaynaklık etmiş bir uygarlığın ilk çiçeklendiği topraklarda oturuyoruz. Biz, yüzyıllarca önce, bir bölüğü bizim topraklarımızda halkın yarattığı bir uygarlığa girmek istiyoruz. Uygarlık ülkümüz, kendi yaratıcı değerlerimizde kendi doğamıza ve kendi insanımıza dönerek, doğaya, hayata ve insana bağlı bir uygarlık yaratmaktır. Yeni çağdaş uygarlığa ulaşmak, basit bir uygarlık değişimini değil, ulusal kaynağımızdan evrensel yeni bir Anadolu uygarlığı yaratmak ülküsünü deyi

Türk toplumu tarihe fazlasıyla ilgili bir toplum... Fakat bu ilginin, bilimsel bir ilgi olmanın ötesinde güncel siyasi meseleleri tarihe başvurarak tartışma eğiliminden kaynaklı olduğunu söyleyebiliriz. Bu eğilim sadece Türkiye'ye mi özgü? Değil tabii... Fakat geç modernleşen, son iki yüzyılında köklü değişimler geçiren bir ülke olarak Türkiye toplumunun, akademik tarih eğitiminin daha kurumsal olduğu Batı Avrupa ülkeleriyle karşılaştırıldığında tarih tartışmaya daha meraklı olduğunu öne sürebiliriz. B

Bugünkü İspanya ve Portekiz’in bulunduğu topraklar M. 711 yılında Arap ve Berberîlerden oluşan İslâm orduları tarafından fethedilerek yüzyıllar boyu Müslümanlarca idare edildi. Burada kurulan devletlerin en güçlüsü Endülüs Emevîleri’ydi. M. 756’da I. Abdurrahman tarafından kurulan bu devlet, II. Abdurrahman’la güçlendi fakat yaklaşık yüz yıl sonra iç çatışmalar ve isyanlarla parçalandı. Endülüs’ün ilk halifesi olan ve elli yıl devleti idare eden III. Abdurrahman zamanında yeniden toparla nan Endülüs Eme

“Sultan II. Abdülhamit’e düzenlenen Yıldız Suikastı’nda, Ermenilerle İttihatçılar beraberdi.” – Vahdettin Engin “Hayim Nahum Efendi ile beraber, Emanuel Karasu da Lozan’da idi.” – Harry Ojalvo “27 Mayıs’tan az evvel Lütfi Kırdar Moskova’da, Sovyet Rusya ile gizli bir antlaşma imzaladı.” – Aytunç Altındal “Orhan Kabibay karışık bir adamdır.” – Orhan Birgit “İsmet Paşa’nın 27 Mayıs’tan haberi vardı.” – Murat Belge “Muhsin Yazıcıoğlu, Bülent Ecevit’in öldürüldüğü kanaatindeydi.” – Avni Özgürel Bu

“Mustafa Kemal'in eseri İkinci Dünya Savaşı'na kadar Türkiye çapında değerlendirildi. Eski bir ülkenin modern bir ulus biçimine dönüştürülmesini tüm dünya takdirle karşılamıştı. İkinci Dünya Savaşı sonrasında ise Kemalizm uluslararası bir boyut kazanmış ve Moskova ile Pekin'in güdümüne girmeyen üçüncü dünya uluslarına örneklik yapmaya başlamıştır” Prof. Maurice Duverger “Kemalizm on asra sığacak işi, on yılda başarmıştır.” Georges Tongas “Kemalizm, (asıl) Avrupa dışında güçlü yankılar uyandırdı. Bugün üçünc

Cephelerde verilen savaşı cehaletle ve yoksullukla savaş takip edecekti... Ulusal Kurtuluş Savaşı, henüz namluların ateşi soğumadan ekonomik savaşla devam ediyordu... Savaşın büyük ustası, kalkınmanın da eşsiz mimarı olacaktı... Atatürk’ün ekonomi politikasını ancak Prof. Duran Bülbül gibi bir Kemalist yazabilirdi... Bizler, milim sapmadan Büyük Önder’in izinden gidiyoruz... Ancak Kemalist olmak için Mustafa Kemal’i anlamak, fikirlerini özümsemek gerekir... Bu kitap Atatürk’ün ekonomi mucizesini

Mediha Berkes Esenel'in doğumu Birinci Dünya Savaşı yıllarına rastlar. Orta, lise, Darülfünun (1933'te İstanbul Üniversitesi adını alıyor) derken Chicago Üniversitesi. İkinci Savaş baş göstermeden eşi Niyazi Berkes'le birlikte Amerika'dan Türkiye'ye döner. Sosyal antropoloji eğitimini köy araştırmalarında kullanır. Köy Enstitüleri'ne hayranlık duyar. Ancak bu araştırmalar dikkat çeker. Devletten para almadan yapılan bu çalışmaları acaba Moskova mı destekliyordu? 1940'ların sağ eğilimli ortamında yaşam savaş

Bu eser, Osmanlı’nın son dönemlerinden Cumhuriyet’in 1950’li yıllarına dek Görele kazasını bugünkü Eynesil ve Çanakçı dahil olmak üzere tüm yönleriyle okuyucuya sunuyor… Görele pazarı, kazada belediye faaliyetleri, eğitim, sağlık, spor, siyasi gelişmeler, asayiş, elektrik ve aydınlanma, sanayi, ulaşım ve haberleşme, telefon, kazaya özgü ticarî ürünler, iskele ve vapurlar, balıkçılık, kültür işleri, resim, sanat ve kurslar, afetler; deprem ve fırtınalar, yaylacılık, hayvancılık, fındık ziraatı ve ticareti,

Roman, daha önce yayınlanmış olan “GÜNEYDEN KUZEYE DE’WÊ” ve “ARAS’TAN FIRAT’A KÖSEM” adlı iki romanın devamı olarak yazılmıştır. Kars-Erzurum arasındaki bölgede ve özellikle Sarıkamış’ın güneyinde yer alan Yoğunhasan (Karapınar), Başköy, Akkoz ve Karakurt köylerinde, 1828 sonrasından 1889 yılına kadarki günlük yaşam, tarihi hikâyeler formunda romanlaştırılmıştır. Romanda, Osmanlı döneminde öksüz ve yetim olan Halil’in, büyümesi, evlilikleri, sırasıyla ağa, tüccar ve hacı oluşu ve nihayetinde Rus idaresinde

MÖ 3 yüzyılda Attalos Hanedanı’nın kurulmasıyla Attalos Krallığı’nın başkenti ve resmi ikametgâhı haline gelen antik Pergamon kenti, birçok sivil kurumu olan az çok bağımsız bir polisti. Bu nedenle elinizdeki kitabın amacı Pergamon’da yaşayan halkın yanı sıra Athena Kutsal Alanı, Büyük Sunak, Asklepieion ve Kızıl Avlu gibi önemli kutsal yerleriyle birlikte Pergamon’u büyük bir kent ve krallık başkenti olarak sunmaktır. Her ne kadar Hellenistik Dönem’e ağırlık verilmişse de kitapta genel olarak prehi

29 Ekim 1923’te ilan edilen ve yüzüncü yaşını kutladığımız Cumhuriyet’in en yoğun yılı kuşkusuz ilk yılıdır. Yıllarca süren savaşlardan, salgın hastalıklardan, geçim sıkıntısından yorgun düşmüş bir halk... Siyasi tartışmalar, ekonomik sorunlar, nüfus mübadelesi, idari yapıdan eğitime, yargı sisteminden belediyelere kadar her alanda yapılan yenilikler, Anayasa’nın kabulü, halifeliğin kaldırılması, laiklik yönünde yapılan köklü değişimler ve ülkenin yeniden inşa edilmesi... Tüm bunlar olurken bir yand