Benim Eleştirilerim Genelde Doğrudan Şahıslara, Markalara, İdeolojilere Yönelik Olmuyor. Meseleyi Kişiselleştirmemeye Ciddi Bir Özen Gösteriyorum. Benim De İçinde Yaşadığım, Bir Parçası Olduğum Toplumsal Vasata, Onun İçindeki Bazı Tipolojilere Odaklamaya Çalışıyorum Eleştirilerimi. Elbette Üslup Da Çok Önemli Benim İçin. “Le Style C’est L’homme Même.” Yani Üslup Ayniyle İnsandır. Buffon’un Bu Sözünü Çok Severim. Kurduğunuz Cümlenin Hakikat İçeriği, Ötekine Nüfuz Kapasitesi Asla Üslubunuzdan Bağımsız Değildi

Hep yakınırız Türkiye’de güçlü bir sanat, edebiyat eleştirisi ve kuramı olmadığından! Kanonların “mahalli” olduğu bir toplumda sanat, edebiyat eleştirisine neden ihtiyaç olsun? Edebiyatın ideolojiye indirgendiği bir zeminde, okuma tercihlerinin tamamen politik olduğu bir ortamda eleştiri ve kuram olmaması, hatta olsa bile onlara dönüp bakanın olmaması doğaldır. Besim F. Dellaloğlu, İkondan Kanona: Kültür ile Medeniyet Arasında’da bir sosyolog olarak üzerinde çok durulan fakat çözülemeyen kavramlar ü

Vicdan bendeki ötekidir. Hatta tüm ötekilerdir. Ben'in tüm ötekileri içinde hissetmesidir. Vicdanın olmadığı yerde her şey artık bir kuru gürültüdür. [...] Hakikat duygusu, bizim ideolojimiz dışında birinin söylediği bir cümlede hakikate dair bir şey varsa eğer onun hakkını teslim etmemizi sağlayan şeydir Besim F. Dellaloğlu Zamanın İçinden Zamanın Dışından: Gelenek ve Modernlik Arasında’da bir sosyolog olarak gündelik kavramlar üzerinden bir Türkiye panoraması çıkarıyor. İdeolojik mahallelerin hangi kelime

Sosyolojik Nazar, Besim F. Dellaloğlu’nun Gazete Duvar’da kaleme aldığı yazılarından oluşuyor. Yazar, bu derlemesinde bir sosyolog olarak gündelik kavramlar üzerinden bir Türkiye resmi çiziyor. Mevcut mahalli zihniyetlerin hangi tutumlar, hangi kavramlar üzerinden meseleleri, nasıl yanlı/ş yorumladıklarını örnekleriyle anlatıyor. Bu kitapta sağdan, soldan, medeniyetten, kültürden, üniversiteden, akademiden, aydından, entelektüelden, televizyon dizilerinden, futboldan, hakemlerden, yürüyen merdivenlerden, pi

Romantikler için yaşamın estetikleştirilmesi bir özgürleşmedir; fısıltı hâlinde dile getirilmiş olsa da. Modernlikse, estetikleştirmeyi tam tersi bir amaç için kullanır. Modern toplum, giderek daha belirgin bir biçimde, tüm nesneleri metalaştırır. Nesne, diğer metalarla değişime girebilmek için bir değişim değeri olarak kodlanır ve tüm duyumsal ayrıcalıklarından soyutlanır. Reklamcılık, bir değişim değeri olan nesneye çekicilik kazandırmak için estetik alana saldırır. Hatta nesne kullanım değeri olarak anla

Romantikler için yaşamın estetikleştirilmesi bir özgürleşmedir; fısıltı hâlinde dile getirilmiş olsa da. Modernlikse, estetikleştirmeyi tam tersi bir amaç için kullanır. Modern toplum, giderek daha belirgin bir biçimde, tüm nesneleri metalaştırır. Nesne, diğer metalarla değişime girebilmek için bir değişim değeri olarak kodlanır ve tüm duyumsal ayrıcalıklarından soyutlanır. Reklamcılık, bir değişim değeri olan nesneye çekicilik kazandırmak için estetik alana saldırır. Hatta nesne, kullanım değeri olarak anl

"Sonuç olarak, Tanpınar ile ilgili bir kitap yazma niyetimin Türkiye ile ilgili bir kitap yazmakla sonuçlandığının farkındayım. Bir anlamda Tanpınar'a haksızlık ettiğimi de düşünmüyor değilim. Ama yine de beni en iyi Tanpınar'ın anlayacağını sanıyorum. Çünkü bu memleketin nasıl "dominant" bir memleket olduğunu en iyi Tanpınar bilir. "Türkiye evlatlarına kendisinden başka bir şeyle meşgul olmak imkânını vermiyor", diyen Tanpınar değil miydi? Tanpınar'ın derdi memleket değil miydi? Dostları tarafından bile "K

Besim F. Dellaloğlu, yeni kitabı Poetik ve Politik'te okuru ‘uzun bir devrim'e davet edip zihinsel bir yolculuğa çıkarıyor. Ünlü sosyolog, İstanbul-Sakarya-Lizbon- Strasbourg hattında şekillenen ‘kültürel çalışmalar ansiklopedisi'nde, kavramlar üzerine arkeolojik kazılar yapıyor ve bu kazılardan günümüz Türkiye'sine dair önemli sonuçlar çıkarıyor. "Avrupa tecrübesinde Müfredat, Maarif'ten önce oluşmuştur. Bu aynı zamanda şu anlama gelir: Batı'da Müfredat, ulus-devletten öncedir. [...] Rönesans'tan beri geli

Sanat ile toplum insanda çakışır. Eğer değiştirilmesi gereken bir toplum varsa onu değiştirecek olan sanat değil, insandır. Eğer toplum sanatı teslim alabiliyorsa, aslında teslim olan sanat değildir, fakat insandır. Sanat yalnızca insana "yanlış bütün" içinde biraz daha geniş bir alan sağlamanın bir aracıdır. Tikelin genel içinde varolmaktan başka bir seçeneği, gideceği başka bir yer yoktur. Frankfurt Okulu´nun temel bir savı, sanatın tikele, genel içinde sınırlı da olsa belli bir özerklik sağlayabileceğidi

Adorno: Kitle, Melankoli, Felsefe Besim F. Dellaloğlu: Bir Giriş - Adorno Yüz Yaşında Ömer Naci Soykan-Ferda Keskin-Besim F. Dellaloğlu: Adorno ve Yapıtı LeoLöwenthal: TheodorAdorno'yla Anılarım Theodor W. Adorno: Kültür Endüstrisini Yeniden Düşünürken JürgenHabermas: Mitle Aydınlanmanın Kördüğümü: MaxHorkheimer ve TheodorAdorno Jean-François Lyotard: Şeytan Adorno TeoGrünberg-David Grünberg: Toplum Bilimleri Yönteminde Pozitivizm - AdornoPopper Tartışması SamuelWeber: AllemalistnichtImmergleich - Eleştirel

Modernlik, çağdaşlık, ilericilik gibi "şık" kavramları çok seviyoruz. Ama onların anlamlarına dair ciddi bir merakımız da yok doğrusu. Çağdaşlık verili bir çağa uyumlu olmak anlamında kullanılıyor. Peki, çağın öyle olmasında bizim ne katkımız var? Daha doğrusu çağın oluşumunda niye bizim doğru dürüst bir katkımız yok? Zaman niye hep bizim başımıza gelen bir şey? Biz niye zamanı üretemiyoruz. Üretmediğimiz, ortaya çıkmasında pek bir katkımız olmayan bir değerin biçimini giyindiği mizde o değer de bize "bonus

Cebimize hatta gözlüğümüze kadar girmiş olan yeni medya ve uygulamaları, geçmişe oranla bizi çepe çevre sarmış, gerçeği arttırmıştır. Dolayısıyla düşünme ve eylemenin imkânı bu istilada daha da daralırken; daha çok laflamanın, gözetlemenin, teşhirin, popülizmin kapıları ardına kadar açılmıştır: Kendini yayınla! **** Sosyal medya üzerine akademik çalışma yapmak göründüğü kadar kolay bir iş değil. Olan ve olması gereken üzerinden düşününce meseleyi değil çözmek, anlamak dâhi gerçekten zor. Sosyal medyanın

Onda koleksiyoncu, nesneleri kullanılırlıklarından özgürleştirmeye çalışır. Onları işe yaramaz kılmaya gayret eder. Aslında bu modernliğe yönelik bir isyandır. Düzeni bozar. Sistemi işlemez hale getirir. Onun koleksiyoncusunun nesnelerle kurduğu ilişki, aslında tüm Frankfurt Okulunun birey ile toplum arasında kurmaya çalıştığı ilişkinin modelidir. Özneyi, toplumsal kullanılırlıktan özgürleştirmek. Özneyi toplumsalın normla-rından, belirlenimlerinden mümkün oldu-ğunca kurtarmak. Öznenin kullanım değerine sal

Ben, Tanpınar'da Türkiyeli bir Rönesans, Reform ve Aydınlanma'nın imkânlarını buluyorum. Ve bunun Türkiye modernliğinin entelektüel temellerini oluşturabileceğini iddia ediyorum. Rönesans, Reform ve Aydınlanmanın birer çığır olmaktan çok birer ethos (tavır) olduğunu düşünüyorum. Kant'tan yola çıkarak. Bunlardan birer imkân olarak söz etmemin nedeni de budur zaten. Eğer imkândan, mümkün olandan söz ediyorsak zaten çoğul bir zeminde olduğumuzu kabul etmemiz gerekir. Bu anlamda Tanpınar'ın Rönesans, Reform ve