Pico’nun bu eserini birkaç sebepten ötürü Türkçenin okurlarına aktarmak istedik. Öncelikle aşk konusu felsefe tarihinin belli başlı konularından birisi olmuş, konunun büyüklüğünden olsa gerek, aşk hakkında kalem oynatan her bir filozof kendi durduğu yere göre bir aşk tasviri yapmıştır. Felsefe ile doğrudan meşgul olmayan okurlar da konunun evrenselliğinden ötürü bu metinlere yakın ilgi duymuş, yazılanları heyecanla takip etmiştir. Akıl belki aşkı hiçbir zaman hakkıyla kuşatamayacak ama bu eskimez-yıpranmaz,

Kahvehanelerde, sokakta, sosyal medyada hatta televizyon programlarında sağdan soldan duyduğu komplosal görüşleri fazla sorgulamadan benimseyen ve tekrarlayan, bunu yaparken zaman zaman kendi kendileriyle de çelişen insanlar (negatif-genellemecilerin zihnindeki, gerçek hayatta da örneklerini bulabileceğimiz komplo teorisyeni imgesi: homo conspiratus) rasyonel yeteneklerine başvurmayan vasat tipler olarak görülebilir. Ancak onları işaret parmaklarıyla göstererek alaycı ve kibirli bir tavır eşliğinde "komplo

Mevcut baskın algıya ve değer yargılarına göre "normal" denebilecek bir insan, yani henüz okul öncesi dönemde teknolojik aygıtlar üzerinden görsel-işitsel araçlarla tanışan, ergenlik dönemi boyunca vaktinin önemli bir kısmını popüler kültür ürünleri ve dijital oyunlarla geçiren, düzenli bir şekilde televizyon seyreden ve sosyal medyayı kullanan, çoğunluğu yeni Batı yapımı olan filmleri ve dizileri büyük oranda seyretmiş olan, insan ilişkilerine bakışları farkında olmaksızın büyük ölçüde popüler kültür taraf