Notre-Dame’ın Kamburu, dansçı Esmeralda, katedral çanlarının koruyucusu Quasimodo ve Prens Phoebus arasındaki karmaşık ilişkileri merkezine alıyor. Notre-Dame Katedrali, bu karakterlerin hayatlarını ve Paris’in sokaklarını birleştiren bir arka plan rolü oynuyor. Bu büyülü şehir ve katedral, gizli duyguları ve yolları aydınlatırken aynı zamanda karanlık sırların saklandığı bir yer haline geliyor. Victor Hugo, klasik eseri Notre-Dame’ın Kamburu’nda, karakterlerin sırlarla dolu yaşamlarını ve Paris’in büyülü

III. Napolyon 1848’de cumhurbaşkanı seçildi ve anayasaya bağlılık yemini etti, 1851’de yeminine ihanet ederek bir darbeyle meclisi feshetti, ülkede baş gösteren ayaklanmayı kanla bastırdı, bu kanlı hareketin ardından gelen baskı ortamında plebisit yaparak kendini on yıllığına cumhurbaşkanı seçtirdi, askeri ve mülki görevlere adamlarını yerleştirerek kendine biat edenlere servet dağıttı, ardından kendini imparator ilan etti. İktidarı döneminde basın özgürlüğünü ve bağımsız yargıyı yok etti, cumhuriyetçi hoca

bir burjuva, idam cezasına karşı çıkan ilk liberal olan Viktor Hugo’nun zaman içinde en çok okunan kitaplarının başında “Sefiller” gelir. “Sefiller”, dünya edebiyatında on büyük roman arasında yer alır. “Sefiller”, Hugo’nun, insanları küçük suçlara karşı ağır cezalara mahkum eden adalet anlayışına karşı bir başkaldırı romanıdır. Romanın baş karakteri Jean Valjean’ın başından geçenlere kapılarak gittiğinizde dönemin Fransası’nı ve insanlarını da görmüş olacaksınız. Bu kitap kısaltılmıştır.

“İdam cezasında ısrar eden hukukçular şunu dikkate alsınlar. Son yüzyılda idam cezası zayıflığın, güçsüzlüğün, bitişin göstergesi olarak görülüyor. Giderek azalıyor, yok olmak üzere. İşkence bitti, çark dağıtıldı, darağacı yerinden söküldü. Tuhaf olan giyotinin hâlâ revaçta olması. Bay Guillotin insanları severdi.”1829 yılında genç Victor Hugo, ölüm cezasını eleştirip karşı çıkarak Bir İdam Mahkûmunun Son Günü’nü yazmıştır.Bu eserinde ölümü bekleyen bir insanın duygu ve düşünce dünyasını aktarırken, insanla

İki yılda Cumhuriyet pek çok şeye tanıklık etti: XVI. Louis’nin idamı, terör, Ulusal Konvansiyonun kurulması ve Vendeé’deki monarşi yanlısı ayaklanma. Victor Hugo’nun üç kahramanı, soylu ve yaşlı Lanenac, Devrimin romantik vizyonunu özümsemiş yeğeni Gauvain ve Gauvain’in öz babası gibi gördüğü halk adamı Cimourdain bu tarihsel arka planda bir araya geliyor. 93 Devrimi, kendini kanıtlamış, ününün zirvesinde bir yazarın son romanlarından biridir. İyi ile kötü arasındaki amansız mücadele, ölümsüzlük fikri ve t

Victor Hugo’nun yazdığı romandan çocuklar için uyarlanan bu kitapta, iyilik karşısında şaşkınlığa uğrayan bir suçlunun, iniş çıkışlarla geçen hayatı konu edilmiştir. Tek başına kızı ile yaşayan Fentine’in macera dolu öyküsünü okurlarımızla paylaşmaktan mutluluk duyarız.

Victor Hugo’nun ölümsüz eseri Notre Dame’ın Kamburu’nda, ölümcül bir saplantının tam ortasına düşmüş üç karakterle karşılaşırız: Notre Dame Kilisesi’nin zangocu olan kambur Quasimodo, aynı kilisenin başdiyakozu Claude Frollo ve çingene dansöz Esmeralda... Bu hayatta Quasimodo’ya acıyan tek kişi Esmeralda’dır. Claude Frollo ise Esmeralda’ya büyük bir tutku duymaktadır. Fakat Esmeralda, Frollo’nun kendisine yanaşma çabalarını sonuçsuz bırakmış; başdiyakoz da kızı mahvedecek bir plan hazırlamaya koyulmuştur

Cosette yerinden çıkmaya cesaret edemiyordu. *Bu beyefendi bebeği sana aldı, senindir, haydi al onu, * diye devam etti kadın yine, Cosette o kadar şaşırmıştı ki, hiçbir harekette bulunamıyordu. Bebeğe dokunsa sanki yer sarsılacakmış gibi geliyordu ona. Ama dayanamadı ve yavaş yavaş bebeğe yaklaşarak: * Tutabilir miyim?* diye sordu. *Senindir dedik, madem ki beyefendi sana aldı onu, tutabilirsin tabii*

“Ne güzel yazılmıştır Notre Dame’ın Kamburu.” –Gustave Flaubert Notre Dame Katedrali’nin Gotik kulelerinde kilisenin zangocu kambur Quasimodo yaşar. İnsanların tiksintiyle baktığı, hor gördüğü Quasimodo, ona merhamet gösteren iyi kalpli Çingene kız Esmeralda’ya âşık olur. Ancak Esmeralda’nın talibi çoktur ve onu elde edebilmek için her türlü kötülüğe başvurmaktan çekinmezler. Esmeralda’yı bu komplolardan tek kurtarabilecek kişi ise Quasimodo’dur. Edebiyatın devlerinden Victor Hugo, meşhur eseri Notre

Hugo, Sefiller adlı dev romanının önsözünü şöyle bitirir: "Yeryüzünde yoksulluk ve bilgisizliğin egemenliği sürdükçe, böylesi kitaplar gereksiz sayılmayabilir." Yurdunun çıkarları adına siyasal kavgalardan hiç çekinmedi. Bu yüzden de tam yirmi yıl sürgünde kaldı. Sefiller de bu yılların ürünüdür (1862). Bu dev romanı, genç okurlara yalınlaştırılmış, kısaltılmış biçimiyle sunuyoruz. Sefiller, kürek mahkumu Jan Valjean ve polis müfettişi Javert arasında sürüp giden bir kovalamacanın hikayesi üzerine kuruludu

Az önce bir yargıç, bir adliye yüksek memuru ya da onun gibi biri geldi. İki elimi birleştirip dizlerimin üzerinde sürünerek affedilmemi istedim. “Tüm diyeceğin bu muydu?” der gibi uğursuz bir ifadeyle bakıp bana gülümsedi. “Affedin beni! Affedin beni!” diye yineledim. “Ya da hiç değilse bir beş dakika daha verin. ”Kim bilir? Belki verirler. Benim yaşımda bu şekilde ölmek çok korkunç. Son anda cezanın ertelenmesi olaylarının yaşandığını herkes bilir. Ben affedilmeyeceğim de kim affedilecek? Lanet olası

Hayatı ve güneşi çok seven genç bir adam, ölüme mahkûm edildikten sonra bedeni zindanda, zihni ise yaşama fikrinde tutsaktır. Victor Hugo, adını ve suçunu söylemediği bu genç mahkûmun haykırışları içinde, “adalet” denilen kör bir kavramın çarklarının arasından ölüme giden yolda okuru yürütmektedir. Eser, ölüm cezasına karşı çıkan bir yazarın sanatının ve vicdanının büyüklüğünü gözler önüne seren bir önsöz niteliğindedir.

Bir İdam Mahkûmunun Son Günü, hayatının beş yılını darbeyle başa gelen Louis Bonaparte’a karşı çıktığı için sürgünde geçiren Victor Hugo’nun başkaldırı güncesi olarak okunabilir. Modern edebiyatın ilk monoloğu sayılan romanda Hugo, idam cezasının trajikomik yanını da gözler önüne seriyor. İdama mahkûm bir adamın altı haftaya yayılan güncesini okurken asıl suçlunun kim olduğuna karar veremeyeceksiniz. Cinayeti işleyen katil mi, idamı bir şölen gibi izlemek için can atan toplum mu? “Giyotin en acısız ölüm şek

Romantizm akımının en önemli temsilcilerinden Victor Hugo’nun son romanı olan Doksan Üç, Fransız İhtilali’ni izleyen yılların birer yansımasıdır. Romanda, dönemin siyasi ve sosyal çerçevesi, karakterlerin çatışmaları, toplumun içinde bulunduğu iç karışıklıkların yarattığı kaos ve acımasızlıklar ustaca ele alınmıştır. 1793’te Fransa’da gerçekleşen siyasi bölünme, bu bölünme içinde ayrı kutuplarda yer alan kralcılar ile cumhuriyetçilerin Saudraie Ormanı’ndaki savaşı ve sağlam bir tarihî arka plana dayanan iç

İdam cezası adaleti mi tesis eder yoksa toplumsal- siyasal çerçevesi dışında cürümlerin yükünü tek bir bireyin sırtına yükleyerek kolaycı bir adalet yanılsaması mı yaratır? Büyük yazar Victor Hugo, bir idam mahkûmunun kendi kaleminden aktardığı hikâyesinde işin insani boyutuna dikkat çekerken ağır bir toplumsal eleştiri de yapıyor aslında. Giyotinle yapılan infazların halk arasında coşkuyla karşılandığı bir dönemde Hugo’nun esere yazdığı önsöz ise, bugün dahi güncelliğini koruyan insani-toplumsa

Fransız yazarı Victor Hugo (1802-1885), Sefiller adlı dev romanının önsözünü şöyle bitirir: ´Yeryüzünde yoksulluk ve bilgisizliğin egemenliği sürdükçe, böylesi kitaplar gereksiz sayılmayabilir.´ Victor Hugo, ateşli bir yurtseverdi. Yurdunun çıkarları adına siyasal kavgalardan hiç çekinmedi. Bu yüzden de tam yirmi yıl sürgünde kaldı. Bu sürgün yılları, gerek şiir, gerek roman açısından onun en verimli dönemi oldu. Sefiller de bu yılların ürünüdür (1862). Bu dev romanı, genç okurlara yalınlaştırılmış, kısaltı

lk kez 1834 yılında La Revue de Paris’de yayımlanan Claude Gueux ilhamını 1832’de cinayetten idam cezasına mahkûm edilen bir insanın gerçek hikâyesinden alır. 19. yüzyılda Paris’te yaşayan otuz altı yaşında dürüst bir işçinin önce cezaevine girmesini, ardından idama mahkûm edilmesini konu alan bu kısa roman Victor Hugo’nun toplumsal adaletsizliği gözler önüne serdiği felsefi bir anlatı olma özelliği taşır. Adaletin kendisi de en az işlenen suç kadar ilkelse sorunu nerede aramak gerekir? Cezanın gerçek neden

“Ölümün ruhumuza ne yaptığını bilen var mı?” Dünya edebiyatının ölümsüz yazarlarından Victor Hugo’nun 1829 yılında kaleme aldığı Bir İdam Mahkûmunun Son Günü yazarın Paris’teki ünlü Grève Meydanı’nda gerçekleştirilen idama tanıklık etmesiyle ortaya çıkıyor. Eser, günümüzde açık ve yalın diliyle 19 yüzyılı toplumsal ve tarihsel bakımdan anlatmasıyla bir kaynak olarak değerlendiriliyor. Yazarın yirmi yedi yaşında takma isimle yazdığı eserin, birinci tekil kişi ben ile yazılan romanın ilk örneği olmakla berabe