Arat insani olana itiraz etmiyor, ama sorun insani olanda düğümlenmiyor mu? Sorun, çocuğu çocuk, kocayı koca, tehlikeyi tehlike, aklı akıl, utançı utanç, vicdanı vicdan olmaktan çıkaran dürtünün ta kendisinde. Diyarbakır Amida gibi bir kadını çıkarıyor, Arat da gelip kadının kalbini çalıyor... Tuhaf bir durum, diye düşünüyor, şu anda Cenevre´de Leman Gölü´nün çevresindeki parklardan birinde ya da Prag´da, Karel Köprüsü´nde olmalıydım. Neresi olursa olsun, ama Diyarbakır´da ve Amida´yla değil. Deli cesareti

O akşamüstünden sonra anlatacaklarımda ne bir baba figürü ne mahrem sevişmeler ne de sınır tanımayan küfürler var. Ne de, başörtülü kadın, tuhaf saplantılar ya da Yeşil Köşk'ün lambası. Willys'i, Cin Nuri hikâyelerini ve daha pek çok şeyi ardımda bırakıyorum.Dönüşte yaşlılar bakımevinin önünden geçerken Esra'nın aklımı kurcalayan sorusunu anımsıyorum. Kim miyim? Neci miyim? Artık baba meselesine kendi ölüm meselesi de eklenmiş, ezelî bekâr, ezelî yalnız bir adam. Öykücülüğümüzün önemli isimlerinden Özcan K

Özcan Karabulut, az ama öz yazan öykücülerimizden. İlk öykü kitabının yayınlanmasından bu yana yirmi dokuz yıl geçti. Aşkın Halleri, onun beşinci öykü kitabı. Öncekilerde olduğu gibi bu kitabındaki öykülerde de temel izlek: aşk. Ancak buradaki öyküler, öncekilerden farklı olarak siyasal artalan üzerine oturtulmamışlar; siyasal söylem taşımıyorlar, yalnızca aşkı ve aşkın değişik ortamlardaki değişik hallerini dile getiriyorlar. Kitabın ilk ve en etkileyici öyküsü Rojdada olduğu gibi, umutsuz bir aşk olabiliy

Özcan Karabulut, ilk öykülerinden bu yana kendine has öykü evreniyle edebiyat dünyasında özel bir yer edindi. Çeşitli ödüller aldı. Baştan Sona Yalnızlık da, 1998 Sabahattin Ali Öykü Yarışması'nda Başarı Ödülü'ne ve yine 1998 yılında Orhan Kemal Öykü Yarışması'nda İkincilik Ödülü'ne değer bulunan bir çalışması. İlk öykü kitabından bu yana öykülerinin dokusunu oluşturan şiirsel anlatım, aşkların, özlemlerin, acıların nabız atışları, hüzün ve yalnızlık, hep var olan siyasal ve toplumsal eleştiri ve başkaldırı

Usta öykücü Özcan Karabulutun ilk romanı. Amida, Eğer Sana Gelemezsem, Türkiyenin son yıllarına, siyasal ve toplumsal değişikliklere derinden bir pencere açıyor. Romanın kahramanı Arat, çocuk işçilerle ilgili bir çalışma için Diyarbakıra gider. Orada tanıştığı ve etkilendiği bir kadına bir zamanlar kente hükümdarlık etmiş Amidanın adıyla seslenir... Yasak aşk, kimlik ve aidiyet sorunu, kent yaşamının gizemi, siyasal çatışmalar arasında Aratı zor günler beklemektedir. Bugün Türkiyede çatışan her kesime sesl

"Yazmak, bir yanıyla intiharın kıyısında dolaşmak, bir uçurumun başında dans etmek, bir yanıyla küçük bir yelkenliyle açık denizlere açılmak gibi bir şey. Derinlerde çözemediğim bir şey var, beni kendine çeken. Derinlerde, çok derinlerde ama. Yazmasanız olmuyor, yazdığınızda da bir süre sonra her şey eskisi gibi yeniden başlıyor. Galiba rahatsızım. Her öykü öncesinde böyle olur. Neden, kimden rahatsızım, bu soruları yanıtlamak kolay değil. Belki bu sorulara yeni yanıtlar bulmak için yazıyorum, size içimi dö

Özcan Karabulut´un ilk öykü kitabının yayınlanmasından bu yana on altı yıl geçti. Aşkın Halleri, onun beşinci kitabı. Önceki öykülerinde olduğu gibi bu kitabındaki öykülerde de temel izlek: aşk. Ancak bu yeni öykülerin öncekilerden ayrıldığı bir yer var: siyasal artalan üzerine oturtulmamışlar; siyasal söylem taşımıyorlar, yalnızca aşkı ve aşkın değişik ortamlardaki değişik hallerini dile getiriyorlar. Kitabın ilk ve en etkileyici öyküsü Rojda´da olduğu gibi, umutsuz bir aşk olabiliyor anlatılan, ya da son

Özcan Karabulut, on beş yıldır edebiyat dünyasında kendine yer edinmiş bir öykücü. Öyküleriyle ve öykü kitaplarıyla çeşitli ödüller aldı. Baştan Sona Yalnızlık da, 1998 Sabahattin Ali Öykü Yarışması´nda Başarı Ödülü´ne ve yine 1998 yılında Orhan Kemal Öykü Yarışması´nda İkincilik Ödülü´ne değer bulunan bir çalışması. Özcan Karabulut´un öyküleri özgün ve kişisel bir çizgiye sahip. İlk öykü kitabından bu yana öykülerinin temelinde yatan şiirsel anlatım, aşkların, özlemlerin, acıların nabız atışları, hüzün ve

Özcan Karabulut, kendine özgü üslubuyla; yalnızca aşkları değil, toplumsal gerçekleri,siyasal çalkantıları ve başkaldırıları anlatırken bile şiirsel kalabilen diliyle, kendi çizgisini belirlemiş bir öykücü. Hüzünle Bazı Günlerde, 1980-88 yılları arasında yazdığı öyküler var.80 öncesinin çalkantılı, huzursuz dönemini, tutuklanmaları, genel görevleri, ölümleri, 80 sonrasının da karanlık ortamını yaşamış bir gençliğin, 78 kuşağının bir bireyi Özcan Karabulut buradaki öykülerde de sıkıntılarla, umarsızlıklarla