“Akreple yelkovanın ayak seslerini, gonkları, guguk kuşlarının seslerini dinle, çarkların dansını yüreğinde hisset, bir gün anlarsan neden bahsettiğimi, o zaman gel…”Bazen aynı çatı altında yaşasak da fersah fersah uzaktır ruhlarımız, bazen de kilometre-lerce uzak olsak bile beraber yaşlanırız. Aynı mahallenin farklı nesillerine ait aşk hikâye-leri… Kimi yarım kalmış kimi henüz yaşanmamış; biri yeni filizlenirken diğeri çoktan tü-kenmiş…

“Şimdi artık eve dönme ve kışı ta oralardan koklayıp bana haber eden Muazzez’imin menekşelerine tekrardan can verme zamanıdır.”Muhabbet, şefkat, özlem, kaçıp saklanmak, geri dönüp durmayı, beklemeyi göze almak. Sessiz acılar, direnilen önyargılar, ayaklanan öfkeler…Tüm zamanlardaki insan halleri.Tabağa alındıklarında şarkılarını kesen pişiler, balık tutarken pilli radyosunu Zeki Müren şarkılarına ayarlayan kalbi babalar, gülümseyince yüzü mermer beyazından gül pembesine geçen kaybettiği kızıyla kanat çırpıp

Değerli okuyucular,Karşılaşmaların doğuracağı zihinsel zenginlikler ve yaşam deneyimleri için çıktığımız bu yola yeni sayımızla birlikte bir köşe taşı daha koymanın heyecanı içindeyiz. Verdiğimiz kısa bir aradan sonra birbirinden ufuk açıcı incelemelerle, öykülerle ve şiirlerle yeniden karşınızda olmanın sevincini yaşıyoruz.Bu sayımızda da sinema ile öykünün, dil ile şiirin, roman ile anlatıcısının karşılaşmalarına ışık tutan ve bakış atan yazılarla içinde bulunduğumuz yolculuğumuza tanıklık edeceksiniz. Bi

Keşke konuşmasan. Olmuyor. Eşyalarımı hemen bu gece toplayıp yarın yola çıkmak istiyorum. Hiç oyalanmadan. Hemen yarın. Neden Olmasın? Evet, tam da böyle yapacağım. Hayatımda ilk defa önce harekete geçip sonra düşüneceğim. Tıpkı senin gibi. “Sevil, ben İzmir’e geri döneceğim.” İyice afalladın. “Aslında hiçbir zaman İstanbul’u çok sevmedim. Annemi de kaybedince… Bütün sokaklar kirli, bütün binalar eski, bütün ağaçlar kurumak üzere gibi görünüyor gözüme. Karanlık geliyor bana bu şehir.” Ağlamaya başladın. Dah

İzmir Gazeteciler Cemiyeti 9 Eylül Gazetesi ile “Kutsal” bir iş yapıyor. Bir yandan güncel gazeteciliğin “olması gereken” örneklerini sayfalarına yansıtırken diğer yandan benim gibi uzun yıllarını gazetecilik mesleğinin her köşesinde farklı görev ve sorumluluklar üstlenmiş meslektaşlarımın Türkiye’nin siyasal, sosyal ve eko-nomik gidişatı ile ilgili gözlemlerini okurları ile buluşturuyor. Yakın tarihimizin satır aralarında dolaştığımızda Türkiye’nin başta adalet, insan hakları, barış, hoş görü alanlarında s

Kemal Anadol, hukukçu, politikacı ve yazar olarak okurlarına yakın siyaset tarihimizi yaşanmış örneklerle aydınlatmaya, uyarılar yapmaya devam ediyor. Kitabı okuduğunuzda Türkiye’nin rotasını belirleyen pek çok olayın gün yüzüne çıkmamış yönlerini öğrenmek ve siyaseti farklı bir gözle değerlendirmek olanağı bulacaksınız. Anadol, makalelerinden derlenmiş bu eseriyle peşin kabulleri kırıp atarken, geleceği yeniden yapılandırmanın ipuçlarını da akıcı üslubu ve analitik yaklaşımıyla gözler önüne seriyor. Söz uç

1977 yılından bu yana, 48 yıldır doğru bildiklerimi yazıya döküyorum. İlk başlangıcım Ekonomik Rapor ile oldu, Yeni Asır, Dünya, Türkiye ve Gözlem gazetelerinde yazdım. Arkamda bir hatıra olarak kalması için son iki yılda Gözlem Gazetesi’nde yayımlanan yazılarımı bir kitap haline getiriyorum. Bu sayede AKP döneminde yaşanan, hoş olmayan uygulamalar da kayıt altına alınmış olacaktır. Dönemin tahlilinde fayda sağlayacaktır. Kitabın geliri Engelli Bireyleri Korum Vakfı’na (EBKOV) bağışlanacak. Şu anda kendim i

Bu kitap, “Kent Üzerine” çeşitli yaklaşımları, anlatıları ve paylaşımları bir araya getirmek üzere kurgulandı. İçinde, kente çoğul bakış-ları yansıtan edebiyattan ve sinemadan okumalar ile yerin“Düş”lerini; Kültürpark ve Foça üzerinden“Yer”in deneyimini anlamak için mekansal anlatıları; kentliyi yapısal değerlendirmelerle ortaklaştıran ve toplumsal bedenler ile dire-nişi araştıran“Müşterek” kent okumalarını; kent tecrübesinde“Hareket”in yerini araştıran kentte yürüme ve ritim tartışmalarını bulacaksınız.

“Kafasının içindeki orman bir süredir tekinsiz. Huzur vermiyor ona. Kelime ağaçla-rı yaprak döküyor. Üzerine basıp geçtiği her yaprakla birlikte kaybolan anıları bü-yük boşluklara dönüşüyor. Anlıyorum; ağaçlara küsüyor. Onun ormanı karanlık. Ağaç dallarına tutunmaya, gökyüzünü, güneşi görmeye çalışıyor hatırlamak için. Boşlukta asılı kalıyor.”

“Öteki” nedir?“Ben olmayan…”“Biz olmayan…”“Diğeri işte, arkadaki, yandaki, üstteki…”“Aynanın ardındaki…”“ÖTEKİ” kavramının peşine düşen kalemlerden süzüldü bu kitaptaki hayaller, masallar, öyküler… O kalemler; bazen bir madene inerek, bazen bir kilimin, bavulun kırmızısına takılarak, bazen adı bile telaffuz edilemeyen hastalıklara uzaktan bakarak, saklanarak, ortaya çıkarak, az söyleyip çok susarak ‘öteki’leri görmek, rutinin dışına çıkmak, başka başka dünyalara kapı aralamak isteyenleri bekliyor sabırsızlı

“Mizanü’l-Hukuk”, günümüz Türkçesiyle “Hukukun Terazisi” anlamındadır. 1908’de Meşrutiyet’in ilanından hemen sonra haftalık olarak yayımlanan bir gaze-tedir.Mizanü’l-Hukuk gazetesi, yalnızca ülkemizin hukuk tarihi açısından deği, Türki-ye’nin genel tarihi açısından da çok önemlidir. Ülkedeki ve İzmir’deki pek çok top-lumsal ve hukuki olay Mizanü’l-Hukuk sütunlarında kendine yer bulmuştur.Gazetenin yönetim yeri; İzmir-Kemeraltı, Beyler Sokağında 31 numaralı binadır.Mizanü’l-Hukuk gazetesinin sahibi ve başyaz

Meyve ağaçlarından gelen mis gibi kokuların sardığı yeryüzünde, bir ağacın etrafında el ele tutuşmuş doğanın çocukları. Sevgiyle sardıkları dünyada, elleri hiç ayrılmamış birbirinden. Bazen Artemis’in gücü hükmetmiş dünyaya, bazen Homeros’un dizeleri, bazen minik bir kurt değiştirmiş ekosistemi. Bir tohumun peşine düşmüşler korkusuzca, köy meydanında savunmuşlar topraklarını, keyfini çıkarmışlar yere uzanıp gökyüzünü izlemenin. Özgürce. Doğada oyunlar oynarken şen kahkahalarla, atalarının hazinelerine rast

“Yatırım ve sanayicilik bir yerde yaşam tarzım olmuş. Genlerimden gelen bir güç olsa ge-rek. Tüm bunlara dayanmanın yolunun da spordan geçtiğinin farkındayım. Aslında bol za-manım olduğundan değil, yarattığım için vakit ayırabiliyorum. Spor yaparak iş stresinin olumsuzluklarından kurtuluyorum. Hayat bir maraton. Yarışın neresinde olduğunuz o kadar da önemli değil. Yolunuza, koşunuza devam ederken kendi bünyenize uygun hareket etme-lisiniz. Yarışta önünüzde olanlar olabilir ama onların bir nedenle, ne zaman

Fark ettiniz mi biraz önce deprem oldu! Evet biraz önce bir yerlerde küçüklü büyüklü birçok deprem oldu. Çünkü yeryüzü, biz her zaman fark etmesek de hep hareket halinde. Ama bazen fazla heyecanlanıyor ve işte o zaman fazlasıyla hissediyor ve kötü sonuçlarıyla karşılaşıyoruz. Depremin kaçınılmaz olduğu bir gerçek. Önce de oldu, şimdi de oluyor ve gelecekte de olacak, bu kesin. Depremi engelleme şansımız yok. Peki depremden zarar görmeme şansımız var mı? Depremde yıkılma-yacak binalar yapmamız mümkün mü? Bu

Bazen üzülüyorsun, bazen korkuyorsun, bazen ağlıyorsun. Bunların hepsi normal. Bunlar senin bebek gibi davrandığın, dayanıksız olduğun anlamına gelmez. Bu kitapta hem üzgün, korkmuş ya da kırılgan hissedip hem de vazgeçmemenin, devam etmenin mümkün oldu-ğunu anlayacaksın. Dayanıklılık kasını nasıl güçlendirebileceğini öğreneceksin. Bunları öğrendiğinde de kendini daha özgüvenli, özgür ve huzurlu bir çocuk gibi hissedeceksin.

Bazen dikkatini anda tutamıyorsun, bazen de bir şeyler yapıyor ama ne yaptığını fark etmiyorsun. Zihnimiz bir zaman roketi! Bi geçmişe gider, hoooppp oradan geleceğe, bir an şimdiki anda durur, sonra tekrar canı nereye isterse oraya… Bu kitapta dikkatini ve farkındalığını nasıl yönetebileceğini, geliştirebileceğini ve şimdiki anı keyifle yaşamanın yollarını öğreneceksin. Bunları öğrendiğinde de kendini, dikkatini daha iyi yönetebilen ve farkında bir çocuk gibi hissedeceksin.

Neden Tam 12’den biliyor musun? Biz, sevgili Nevzat hocamızın ve Eksi On sekiz Edebiyat Topluluğu’nun on ikinci grubuyuz. Saat tam 12.00 yeni bir başlangıçtır. Bu kitap da bizim yeni başlangıcımız oldu. Yılın on iki ayı bu şiirleri düşündük. Gü-neş tam on ikide en dik açıyla parıldar biz de şiirlerimizle parıldamak istedik, dart oyunundaki hedef gibi biz de siz okuyucuların kalplerini tam on ikiden yakalamayı amaç edindik. Ha unutmadan 12’den de tavşan yapılabiliyor…

Salgın Çin’in Wuhan şehrindeki bir laboratuvarda başlamıştı. Bu labaratuar hangi şirkete ait: Glaxo. Bu labaratuarın yapımını üstlenen Alman Winterthur firmasının finansmanını kim karşılamış: Glaxo. Bu şirketi kim satın aldı: Alman Allianz. Aşıyı bulan Pfizer’in sahibi kim Glaxo. Kadife, Gül Devrimleri, Arap Baharı’nın arkasındaki spekülatör George Soros ve Open Foundatıon Society’nin finans yöne-timi kimde: Glaxo. Allianz ve Glaxo’nun en büyük hissedarı hangi fon şirketi: Vanguard. Vanguard aynı zamanda dü

“Demir, tahtaya gelir misin oğlum?” …….. “Demir, sana söylüyorum!” Demir’i dirseğimle dürtüyorum. “Ha, ben mi öğretmenim?” “Sınıfta senden başka Demir var mı oğlum?” “Ben Emir sanmıştım.” “İyi ama sınıfta Emir de yok.” “Kuzenim… Yok o yan sınıftaydı sahi… “ Bu kitaptaki öyküler okuyan herkesi gıdıklıyor. Evet evet. bildiğiniz gıdıklıyor. Okurken kahkaha atmadan duramıyorsunuz. Sen de kahkahalarla gülmeye hazır mısın? Haydi!

Afra ile Tafra yuvadan kaçtıklarında başlarına geleceklerden habersizdiler. Amansız bir kar fırtınasının ortasında buldular kendilerini. Esengil Pansiyon’a sığındıklarında kurtul-duklarını sanmışlardı. Oysa asıl fırtına yeni başlıyordu onlar için. Pansiyona gelip giden garip insanlar, üst üste yaşanan ilginç olaylar… Ve ikizleri bekleyen zor günler