Uğur Ayken, 1975-76 döneminde ODTÜ-ÖTK’nın ve 1977’de Dev-Genç’in kurucularından birisi. Daha sonrasında TMMOB başta olmak üzere üzere devrimci mücadelenin çeşitli alanlarında yer aldı, 12 Eylül döneminde de Ana Devrimci Yol davasında yargılandı ve Mamak Cezaevinde yattı.“Devrimciler de İnsandır”, Uğur Ayken’in ağırlıkla o dönemlerdeki ve kısmen de sonrasındaki bazı ilginç anılarını sade ve akıcı bir dille kaleme aldığı bir kitap. Kitabı okurken Ayken’in en zorlu anların içinde nasıl ince bir mizahi bakışı

Düşünce dünyamızın sorunlarından biri de dünyayı batı merkezli tanıma alışkanlığı. Başka ülkelerdeki gelişmeler çoğu zaman Batı’da üretilen düşüncelere dayanarak değerlendiriliyor. Küresel çatışmanın en önemli taraflarından biri olan Rusya için de durum böyle.Kulayev kitabında, sözkonusu genel tablo dışında ayrıksı bir resim ortaya koyuyor. Kulayev, Rusya’da işçi hareketlerini Sovyetler Birliği’nin çöküşünden günümüze kadar etraflı bir şekilde inceliyor ve son derece önemli sonuçlara varıyor.Gramşici-marksi

“Beton silolar, metal vinçler, koca demirli yanaşık gemiler geçildi. Son burundan sonra ışıltılı kabarıklığıyla Boğaz aldı vapuru. Usta büyücü, güverteye gönderdi hafif rüzgârını. İnce salladı. Geleni geçeni, yönü yurdu karışık. Kuzey güney doğu batı. Gökten denize kuş dalışı. Kuzeyden güneye balık kaçışı. Doğulu batılı vapur, motor, taka. Yerinde sallanan dumanlı balıkçı. İskelesi saray, sancağı köprü. Dibi midye, göğü pamuk. Curcunası sade, dingin.” Geri kalan her şey saçma mı? Hayat, doğadan, akıştan, he

Bu kitap, yazarın bedeni üzerinde deneyimlediği değişimi kendi kaleminden çarpıcı bir şekilde anlatırken ele aldığı birçok konudaki derin ve keskin bakış açısıyla okuru sarsan benzersiz bir metin. Paul B.Preciado; kimlik, cinsiyet, pornografi, mimari ve cinsellik konularına odaklanan bir yazar, filozof ve küratör. New York’taki yüksek lisans eğitimi boyunca Agnes Heller ve Jacques Derrida ile çalıştı ve Princeton Üniversitesi’nden Felsefe ve Mimarlık Teorisi dalında doktora derecesini aldı. Paris VIII Ünive

Her ne kadar doğuşu 2. Dünya Savaşı yıllarına uzansa da, yapay zekânın gündelik hayatımıza girişi yeni yeni başlıyor. Bunun sonuçlarının ne ve nasıl olacağına dair tartışmalar da hızla gündemi kaplamaya başladı. Bu durum bazı yönleriyle 1990'lı yılların başlarında bilgisayarın gündelik hayata girişine benzer boyutlar taşıyor. Üretimin esnekleştirilmesi ve hızlandırılması, toplumun sosyolojik olarak değişimi, işçi sınıfının iç bileşiminin değişimi, finansallaşmanın gündelik hayatımıza dâhil olması, bilginin

Dünyanın Sonundaki Kentler, bugünün kaotik dünyasında yeniden revaçta olan distopya, distopik bilim kurgu gibi türler ile bunlardan uzak durmaya çalışan geniş kitlelere hitap eden ütopyacı edebiyatı kıyaslamalı biçimde ele alıyor. Dünyanın kaotik dönemlerindeki toplumsal karamsarlık, distopyaların yaygın okunmasına neden olur. Buna karşın, böylesi atmosferlerden çıkış için siyaset anlayışımızı yeniden düşünme ihtiyacı göz önüne alındığında, başlı başına ütopya okumak için bir sebep ileri sürülebilir. Kısaca

Devrimci mücadelenin 1970’li yıllarına dair pekçok anı yayımlandı. Yeni yeni de bütünsel değerlendirmeye yönelik kitaplar çıkmaya başladı. Bunlar artık bir külliyat oluşturmaya başladı ve 1970’li yıllara dair olgun değerlendirmeler yapılabilmesine olanak sağlayan bir tablo yarattı. 1980-85 yıllarına ilişkin ise az sayıda anı kitabı yayımlandı ve henüz bütünsel bir tablo oluşmadı. 1985 sonrası ise büyük ölçüde karanlıkta kalmış durumda. “Darbe Sonrası Devrimci Yol (1980-1992)” adlı çalışmasında Ertuğrul Bili

“Zulümatın içinde bir ışık belirdi. O ışık, o nur büyüdü, büyüdü kün oldu, künden yekûn oldu. Hakk ben varım dedi, kendini açık etti. Her şey o noktada, Nur-u Vahit’te mevcut idi. Hakk açığa çıkınca, her şey yerli yerine oturdu. Daha Yer ile Gök, Ay ile Güneş yok iken, o ışık Hakk’ın Nuru idi. O ışık karanlığı yırtarak görünmek, bilinmek istedi. Işık, o nurdur. Bu yol devri Âdem’den devri âleme başlangıcı ve sonsuzluğu kendi içinde taşır. Yol taliplerinin, etrafını kuşatan baskın semavi dinlerin mensupların

“Hiçbir kültür ürünü yoktur ki, aynı zamanda bir barbarlık belgesi olmasın” diyordu Walter Benjamin. Milattan önce 700 yılından beri bir medeniyet şehri olagelen İstanbul da işte böyle iki yüzlü bir madalyon: Birinde göz alıcı saraylar, ihtişamlı mabetler, Boğaz sefaları, bayram eğlenceleri, erguvanlar, laleler, derya kuzusu lüferler var; diğerinde savaşlar ve katliamlar, isyanlar ve göç, sömürü ve yoksulluk. İstanbul’un bir Ayasofya’sı var, bir de Ayasofya’nın duvarına ismini kazıyan vandal Viking komutanı

29-30 Eylül 1938’de yapılan Münih Konferansı’ndan itibaren her şey savaşın kaçınılmazlığını gösteriyordu. Britanya’nın faşist Almanya’yı “yatıştırma” siyaseti gerçekte istedikleri her şeyi verip canavarı Sovyetler Birliği’nin üzerine salma projesiydi. Dünya felakete doğru koşarak giderken siyasi sorumluluk esas itibariyle bu iki ülkenin omuzlarındaydı; Britanya hükümetinin kuyruğuna takılı Fransa ve savaşa giden yolu adeta kolaylaştırmak için çabalayan Polonya da onlara katılıyordu. Herkes tehlikenin farkın

“Doğu-Batı İkileminde ATÜT ve Politik Marksizm” başlıklı kitapta, yazarın, “kültür savaşımı” tezlerine alternatif bir yaklaşım arayışıyla Marksist tezleri ve Marksizm içerisindeki tartışmaları araştırmaya yöneldiği izlenmektedir. Cumhuriyet tarihinin, 2000’lerin başından itibaren egemen olan merkez-çevre teorisinin ötesinde nasıl anlaşılabileceği sorunsalının, yazarı, burjuva devrim teorilerini uluslararası ölçekte, karşılaştırmalı bir şekilde araştırmaya ittiği anlaşılmaktadır. Temelde, Doğu’da Batı’daki

Yazar Radclyffe Hall dönemine damga vurmuş, ardında izler bırakmış önemli bir kadın. Aynı zamanda da bir şair. Radclyffe Hall’un dilimize Yalnızlık Kuyusu olarak çevrilen Well of Loneliness adlı çığır açan bu kitabı, dünya lezbiyen edebiyatının öncüsü ve dünyadaki en çok satan, okunan ve tanınan lezbiyen roman olarak kabul ediliyor. Birçok dile çevrilen Yalnızlık Kuyusu, İngiltere’de yayınlandıktan hemen sonra 1928’de yasaklandı. Kitap bir süre sonra Fransa ve ABD’de yayınlanmasının ardından ünlendi ve pek

TEK BİR RENK İÇİN FAZLA BÜYÜK BİR KALP Küçük bir çocuk yetişkinlerin o hep sordukları soruyu yanıtlamaya çalışıyor: “En sevdiğin renk nedir?” Ancak bu küçük çocuk pek çok harika renk varken nasıl cevap vereceğini bilemiyor. Pembe tütüsünü de, parlak kırmızı güllerini de, yumuşak sarı oyuncak bebek pijamalarını da ve büyük turuncu basket topunu da seviyor. Sadece birini nasıl seçecek? Gökkuşağı Çocuk için övgüler: “İkili cinsiyetler burada! Kalpleri çeşitlilikle dolu tüm çocuklar için: Bu kitap kendinize lay

Daha on sekiz yaşında mutlak sıfır noktasının altında kuantum fiziği hakkında konuşabilecek kaç kişi tanırsınız? Hadi tanırsınız diyelim; peki ya, daha bu konuda bilimsel teoriler bile değil ancak ilk varsayımların ortaya konulduğu bir çağda, daha 1980’lerin sonunda kuantların aslında bildiğimiz anlamda madde parçacıkları değil enerji biçimleri olduğu hakkında fikir yürütebilecek kimse tanıdınız mı hiç? Siz de okuyunca bu kitaptaki düşüncelere katılır ya da katılmayabilirsiniz ama o satırlarda ölmeye mahkûm

Kitap boyunca ‘yaşam’ ile ‘kontrol’ arasındaki ilişkide mekânın pozisyonuna dair bir merakın ardından gidiliyor. Doğası gereği ontolojik ve epistemolojik bir güzergâhın katedilmesini zorunlu kılan bu arayış; temel motivasyonu insanın sosyalizasyonu olan mimarlık kuramına bilinçli bir mesafelenme ile yürütülüyor. Bir taraftan siyaset felsefesi, sosyoloji, sanat, antropoloji, biyoloji, fizik ve coğrafya gibi alanların bilgisine başvurulurken diğer taraftan posthümanist, postkolonyal ve feminist kuramlarla diy

Bu kitap, ortak çalışmaya dayalı ‘karşılıksız ve gönüllü olma’ ilkeleri etrafına kurulmuş dayanışma temelli kadim meci kültürünü odağına almakta ve meci kültürünün 2019 yerel seçimleri ile birlikte yenilenen politik içeriğini ve toplumsal yansımalarını Rize ilinin Fındıklı ilçesinde yazarın gerçekleştirdiği saha çalışması temelinde konu etmektedir. Yöre dışında pek bilinmeyen bir konuya el atan kitabın önemli bir özgünlüğü Meci konusundaki ilk ve tek yazılı kaynak olmasıdır. Meci kültürü yüzlerce yıllık geç

Büyük hikâye... Güneşsiz, mavisiz, insansız... Bir gemide günleri aylara, ayları yıllara ekleyerek geçen o uzun kürek mahkûmluğu boyunca bir deri bir kemik kalmış bir ruhun, çölü geçerek ulaştığı evinde ölüme yatması. Ruhunu kurtarmak için çırpınan bir hikâye anlatıcısı. Geçilmesi gereken dağlar, “yol”da toplanan, heybede biriken hikâyeler, delirmenin eşiğinde, katlanılan ama çok sevilen bir coğrafyada “kendisi” olmanın bedelini kürek mahkûmu olarak ödemek, sürek avında bir ömür, sonra bir gün yine, yine de

Bu tatlı kuzucuklar, bizim kendi kuzucuklarımızdan çok da farklı değiller. Oynamak, eğlenmek, güzel zaman geçirmek istiyorlar. Bu nedenle kimi zaman söz dinlemek istemiyor, inatlaşıyor, zaman zaman da başlarını derde sokuyorlar.

Düşünceyi, hayatı düzenleyen bir araç olarak dil. Kadınların kendiliklerini yeniden kurdukları bir alan olarak dostluk ve aşk. Bir’den çoğalıp devinen, On Bin Varlık’a can veren Dao’nun evreninde kadınların neşesine engel olarak baba. Çin’in güneyinde, Jiangyong’da kadınların yarattığı ve kullandığı, dünyada kadınlara ait tek yazı sistemi olan Nüshu aracılığı ile mektuplaşan, kız kardeşlik bağı ile mühürlenmiş arkadaşlıklarından güç alarak birbirlerini hayata katan iki genç kadının hikâyesi On Bin Varlık.

Devrimci Yol’la ilgili pek çok anı, nehir söyleşi, kasaba/kent//bölgesel sözlü tarih anlatıları yayımlandı. Fakat hiçbiri, hareketin bütününü kapsayan bir analitik değerlendirme yapmaya girişmedi. Belki nedeni, bütünün yeterince görülebilir olmamasıydı. Ancak yıllar içinde oluşan külliyatla bütünsel tablonun önemli bir kısmı aydınlanmaya başladı. Bu kitap tam da böyle bir dönemde, mevcut külliyatı da değerlendirerek, ilk defa hareketin bütünsel bir fotoğrafını çekme denemesine girişen bir çalışma. Sadece fo