Böylece felsefenin geleceği, geçmişi gibi, yaratıcı bir tekrardır. Bütün gece vakti boyunca düşüncelerimizi sürdürme işini ebediyen yapmak zorundayız. Geceye değin bu düşünceler arasında, kuşkusuz hiçbiri bizi bugün, politik durumla iç içe geçmiş olanından daha fazla kaygılandırmamaktadır. Bunun da basit bir nedeni vardır: politikanın kendisi, geniş ölçüde, bir tür düşünce gecesinin içindedir. Ama filozof, geceye değin kendi konumunun bir somut hakikatler gecesinin sonucu olmasına katlanamayan filozof, ufka

Emmanuel Levinas ile Maurice Blanchot, öğrencilik yıllarından beri dosttular. Bu dostluk, büyük bir düşünsel yakınlığı da kapsamaktaydı. Birbirlerinin üstüne yazdılar. Bu kitaptaki metinlerde, Levinas Blanchot'nun yapıtına çeşitli yaklaşımlar gerçekleştirmekte. Bunu yaparken, kendi düşüncesini de büyük kitaplarındaki ayrıntılardan ve karmaşıklıktan uzak olarak açık seçik bir anlatımla ortaya koyma olanağını buluyor. Burada, Blanchot Levinas'a bir bakıma ayna işlevi görmekte. Blanchot'nun eleştiri ve anlatı

Michel Henry, 20. yüzyılın ikinci yarısının en önemli düşünürlerinden biridir. Onun felsefi projesi radikal bir yaşam fenomenolojisi olarak tanımlanabilir. Bu proje kapsamında Marx üstüne yazdığı anıtsal yapıtı (Marx, I-II, 1976) alışılmış yorumlardan tamamen ayrılmaktadır. M. Henrye göre Marxın yapıtında Althusserin söylediğinin aksine epistemolojik bir kopuş yoktur. Marxın düşüncesinin odağı özenliğinin özü olarak praksis kavramıdır; bu kavram, Marxın ilk çalışmalarından Kapitale kadar, onun bütün yapıtl

Şairleri ve müzisyenleri dinlemek gerekir, sonluluğumuzun çekiciliğinde yaşamak gerekir, rüzgarla, denizle, oyunlarla, kahkahalarla, eğlencelerle, danslarla; ama zaman zaman da filozofları ve matematikçileri dinlemek ve düşüncemizi sonsuza ulaşmak için bir yay gibi germek gerekir. Çünkü bu sonsuza, tam da Cantorun sonsuz bir küme, sonsuz bir sayı olan omega vardır dediği gibi, düşünce yoluyla bir hedefe varırcasına erişiriz. Bu ikisine, sonlunun sevincine ve sonsuzun gücüne sahip olursak, mutluluğa kavuşaca

Dağılmış ve alaca karanlığa gömülmüş Batı, kendilerini hala dünyanın efendileri sananların "uluslararası ortaklığı", daha ne zamana kadar tüm dünyaya düzgün idare ve doğru davranma dersleri vermeye devam edecek? Bizim için mitleşmiş cennetin yerini tutan kapitalist parlamentarizmin perişan askerleri olan birkaç görevli entelektüelin, Tunus ve Mısır2ın muhteşem halklarına, bu vahşi halklara demokrasinin elifbasını öğretmek için kendilerini paralaması gülünç değil mi? Kolonici küstahlığın ne acınası bir ısrar

Bir kitap mı, film mi bu? İkisinin arası mı?... Bir şey gözden kayboluyor burada, görünüyor burada, ama gözden kaybolma ile belirme arasında karar veremiyoruz, ne de korku ile umut, arzu ile ölüm, zamanın sonu ile başlangıcı, dönüşün hakikati ile dönüşün deliliği arasında. Kendini yıkım ve yine de yeniden doğum olarak haber veren yalnızca müzik (güzellik) değil: müzik olarak yıkım'a ancak daha gizemli biçimde tanık oluyor ve katılıyoruz? Maurice Blanchot * Ormanın kenarında bir otel. Birbirlerini tanımayan

Heidegger kesinlikle büyük bir filozoftur, ama ayrıca ve aynı zamanda çok sıradan bir Naziydi. Bu böyle. Gerisiyle felsefe uğraşsın! Felsefe, ne olguları yadsıyarak, ne de aforoz ederek işin içinden çıkabilir. Biz burada düşüncenin yüceliğinin ve kanının bayağılığının, evrensel boyutlardaki yaratıcı kapasitenin ve taşralı bir profesörün kısıtlı tikelliğinin varoluşçu da denebilecek diyalektik sınırlarındayız. * Heideggerin kağıt tomarları ve yeniden basılan kitaplar arasında bir yere bıraktığı şey, bizi sa

Şubat 1804 geldi çattı, Kant'a görmenin nasip olduğu son ay. Daha önce bahsettiğim not defterinde, (Kant tarafından araya konulmuş ve ölümünden yaklaşık altı ay önceki yaz mevsiminin tarihi atılmış) eski bir şarkıdan bir parça bulmam dikkate değer; bu parçada Şubat ayının, diğer aylardan iki üç gün daha kısa olmasından dolayı, insanların bariz biçimde en az yük taşıdığı ay olduğu; sonuç hissi de bu etkiye garip bir dokunaklık havasındaydı: "Ah, mutlu Şubat! İçinde insanın katlanacağı, acı çekeceği, kederlen

Bir gün tanrının var olup olmadığından emin olabilecek miyiz? Hayır asla. Çünkü mesele bu değil. Eğer tanrı, dinlerde söylendiği gibi, varsa, bu tam da kendisinden emin olunamayacak, kendisinden emin olmanın, kendisini bilmenin söz konusu olmadığı tek varoluştur. Söz konusu olan sadece ona güvenmektir.

Jean-Luc Nancy benzersiz bir düşünce yazarıdır. Derinlik ve yaratı olan bu benzersizliği bütün yakın okurları sınamıştır, sınamaktadır. Bu benzersizlik, okurların gücü ve bazen de edimleşen ortaklığını doğurur. Jean-Luc Nancy, yapıtlarıyla, kendisi gibi benzersiz olan bir ortaklığın kaynağıdır. Bu, öncellikle bir soru ortaklığıdır. Temelinde, ortaklığı soru yapan bir ortaklık. Jean-Luc Nancy, bütün felsefe geleneğine ve onun ucunda Heidegger'e bir yakınlık ve uzaklıkla, adımlarını bazen yakını Derrida'nınki

Birlikte ve Başka 1999da yayımlandı. Sonra başka felsefe yazıları geldi. Bunlar şimdi toplanıp Birlikte ve Başka IIyi oluşturuyor. Bu iki toplamı bir araya getirmeye karar verince de ilk kitap Birlikte ve Başka I, ikisinin ortak başlığı da Birlikte ve Başka I ve II oldu. Birlikte ve Başka I, üç eksene dayanmıştı (kısaca, alt başlıkta belirtilen: Toplum, Başkalık, Fenomenoloji). Bu düşünce eksenleri, ilk yayından sonra da akışlarını sürdürdü; bu sürüş olduğu gibi yeni kitaba (ikinci cilde) dökülmedi; bundan

Deleuze ve Guattari ile birlikte arzu felsefelerinin en önde gelen temsilcisi Lyotard'ın bu kitabı düşünürün başyapıtları "Libidinal Ekonomi" ile "Anlaşmazlık" arasında bir geçiş dönemini ortaya koyar. Dilsel çözümlemenin özgün bir uygulamasının yönettiği felsefi diyalog biçimindeki metinde Lyotard hem kapitalist anlatı rejiminin hem de toplumcu esinli söylemlerin bir çeşit yapısökümünü sunmaktadır. Lyotard'ın felsefi saldırısının hedefi, her türden dogmatik söz alış ve iktidar dayanışmasıdır. Lyotar'ın "pa

Etika'nın son sözü, onun kapsamının ortalarındadır, merhamettir, devrim ve komünizm düşünceleridir, yoksulluğa, ırkçılığa karşı savaşımdır. Bu son söz, aynı anda onun ilk sözüdür.

25'in üzerinde dile çevrilen ve aylarca New York Times Bestseller listesini alt üst eden "Atmacanın A'sı" Türkçede. Helen Macdonald bu benzersiz kitabıyladünya çapında sayısız ödüle layık görüldü. Samuel Johnson Ödülü Costa Yılın Kitabı Ödülü The Oprah Magazine Top 10 Amazon Top 20 "Bir içim su. Elimden bırakamadım." Mark Haddon "Okuduğum kitaplar içinde en sihirlisi." Olivia Laing "Atmacanın A'sı yayımlanır yayımlanmaz bir klasiğe dönüştü." Dwight Garner "Atmacayı öylesine canlı anlatıyor ki Atma