Adolf Loos'un 7 yazısının eklendiği Mimarlık Üzerine kitabı genişletilmiş baskısıyla: Elinizdeki kitapta, mimarlık tarihinin belki de en güçlü yazarlarından biri, mimar Adolf Loos, olanca dürüstlüğüyle yaşadığı mesleğini tanıtıyor. Loos'un mimarlık üzerine yazdıklarının büyük bir bölümünü biraraya getiren bu derlemenin önemi ancak okunduktan sonra anlaşılabilecektir. Bugüne kadar kulaktan kulağa aktarılarak tanınan Adolf Loos, artık "Süsleme suçtur" demeyecek dilimizde: "On üç yıl önce bir uyarıda

Eugène Emmanuel Viollet-le-Duc 19. yüzyılda Rasyonalizmi temel alan kuramsal yazılarıyla modern mimarlığa giden yolu açmıştır. Bu deremeye de adını veren 19. Yüzyılda Gotik Üslup Üzerine adlı yazısı Güzel Sanatlar Akademisi ile yaptığı ünlü bir tartışmadır. Mimarlık Ve Üslup başlıklı bölüm, Viollet-le-Duc'un en kapsamlı çalışması olan Dictionnaire raisonné de l'architecture française du XIe au XVIe siècle içindeki Üslup maddesinin tamamıdır. Genç yaşından beri sık sık uzun seyahatlere çıkan mimarın, yaşa

Mimarlığın Dört Öğesi ve İki Konferans adını verdiğimiz bu kitap, 19. yüzyıl Alman dilinde mimarlık ve sanat tarihinin en büyük kuramcısı sayılan Gottfried Semper'in mimarlık ve üslup konularını işlediği en önemli çalışmalarını biraraya getiriyor. Düşünceleri çok geniş alanlara yayılan yazarın Mimarlığın Dört Öğesi adlı yazısı ile beraber 1854 yılında Londra'da verdiği Mimari Simgeler Üzerine başlığını taşıyan kon-feransı ve 1869 yılında Zürih'te verdiği Mimari Üsluplar Üzerine adlı konferansını yayınlad

Paul Waterhouse ve Raymond Unwin tarafından 22 ve 29 Ocak 1912 tarihlerinde verilen Warburton Konferansları. "Kent planlama en iyi ihtimalle cüretkâr bir oyundur; umutsuz hastalıklar umutsuz ilaçlara ihtiyaç duyduğu için oynanması da gereken bir oyundur." "Kent planı gelecekte yaşanacak genişlemeye hazır olmakla kalmayıp, kentin genişlemesini bu önlemlere uygun olarak ana hatlar boyunca denetleyecek ve yönlendirecektir." "Kentin ne kadar büyüyeceğini kimse bilemez. Hangi yöne doğru büyüyeceğini kimse bileme

Bu derlemede mimarlıkta orantı konusunu, üç ana metinle kucaklamak istedik. Eugène-Emmanuel Viollet-le-Duc Dictionnaire raisonné de l'architecture française du XIe au XVIe siècle başlıklı hacimli eserinde orantı sorununu kendi açısından serimler. August Thiersch 1883 yılında "Mimarlıkta Orantı" başlıklı incelemesini yayınlar. E. E. Viollet-leDuc'ün on beş yıl önce yayınlanan yaklaşımını ele alır ve benzeşimin mimarlıkta orantının temeli olduğunu savunur. Bu metnin yayınlanmasından altı yıl sonra, İsviçreli

Hermann Josef Stübben'in başlıca eseri olan Der Städtebau kent planlama ilkeleri ve uygulamaları konusunu ansiklopedik anlayışla ele alıyor. Josef Stübben'i yeterince tanıtacağına inandığımız elinizdeki kitap 750 sayfadan oluşan Der Städtebau adlı çalışmanın "Genel Plan" adlı Bölüm 3'ü ile yazarın Royal Institute of British Architects tarafından 1910 yılında Londra'da uluslararası düzeyde düzenlenen "Town Planning Conference"a (Kent Planlama Konferansı) sunduğu raporu biraraya getirmektedir.

Harabe, mimari bir eserin, bir zamanlar yaşam barındıran binanın sonudur; daha geniş bakarsak insanın sonlu, doğanın sonsuz olduğunun kanıtıdır. Köprü, toplumu oluşturacaktır; insanın en gerekli etkinliği olan ilişki kurma ancak köprü ile mümkündür. "Seni anlıyorum" demek, bir köprü atmaktır iki yaka arasında. Kapı, hem içeriyi dışarıya açar hem de dışarıyı içeri alır. Her defa bambaşka sonuçlar çıkar ortaya. Kulp, orada duranı kendilemenin yegâne yoludur. Kulp olmadan benim olamazsın! Georg Simmel'in a

Camillo Sitte (1843-1903), Avusturyalı mimar ve sanat tarihçisi. Sanat İlkelerine Göre Kent İnşa Etmek ("Der Städtebau nach seinen künstlerischen Grundsätzen") 1889 yılında yayınlanmasından itibaren Avusturya ve Almanya başta olmak üzere kent konusundaki tartışmaların odak noktası olmuştur. Sanayi devriminin etkisiyle ortaya çıkan kentsel çevrenin çirkinliğinden kaçınabilir miyiz? Toplumlarımızın yaşadığı büyük alt-üst oluşların ortasında çağdaş bir güzellik, güzel bir kent ortamı oluşturabilir miyiz? Eski

1992 "Pritzker Mimarlık Ödülü" sahibi, çağımızın önde gelen mimarlarından Portekizli Álvaro Siza çevremizde "yeni" gibi gelene fazla odaklanmadan gözlem yapmayı öğretiyor. Amacı mimar olarak kendisine verilen alanı, varolan apaçıklığın içinde, saygıyla ele alarak daha doğru bir yere getirmektir: Siza'nın mimarlığı kalıcı olmayı amaçlar; hızla tüketilmeyecek, gelecekte değişikliklere uğrayarak yaşayacaktır. Hiçbir şeyin bulunmadığı bir yerde değiliz, etrafımızda hep bir şeyler var, bir apaçıklığın ortasınday

Mimar deprem sonuçlarını nasıl ele alır? 30 Ekim 2016, Orta İtalya'da yaşanan depremde Norcia'daki (Perugia) Madonna di Cascia Kilisesi moloz yığınına döndü. Mimar Paolo Belardi yeni projesi "Moloz Kilisesi"ni ("Chiesa delle Macerie") oluşturmaya başladı. "Depremden sonra yalnızca yerleri, mekânları değil, kimlikleri de yeniden inşa etmek gerekir." Mimarın önündeki yol üçe ayrılır: Yıkılanları "oldukları yerde oldukları gibi yeniden inşa etmek; ne oldukları yerde ne de oldukları gibi inşa etmek; oldukla

Otto Koloman Wagner Viyana büyük burjuvazisi bünyesinde yerini sağlamlaştırmış, ünlü bir mimarken, 1896 yılında dönemin estetik anlayışına şiddetle saldırdığı Moderne Architektur (Modern Mimarlık) adlı çalışmasıyla geniş bir çevreyi şaşkınlığa sürükledi. Atlantik'in öte yakasında ve Avrupa'da yaşanan yenilikleri dikkatle gözlemleyen Wagner, bu metinle bütün meslek yaşamını dayandırdığı muhafazakâr yolu terk etti. Bakışlarını modern insanın yaşamına ve ihtiyaçlarına çevirdi. Daha ileriki bir tarihte kaleme

İsviçreli ünlü sanat tarihçisi Heinrich Wölfflin'in henüz 22 yaşında bir üniversite öğrencisiyken kaleme aldığı Mimarlık Psikolojisine Öndeyişler, mimari biçimlere ilişkin algımızı konu alan bir metindir. Bu metin aynı zamanda Wölfflin'in yayınlanan ilk eseridir ve genç bir felsefe öğrencisinin kendine yönelttiği şu soruya cevap arar: "Bulunduğu-ortama-göre-iyi-bina-yapma-sanatı olan mimarlık nasıl oluyor da anlam üretebiliyor?" Genç Wölfflin'e göre bir bütün olarak organik evrene can veren biçimsel güç ile

Mimarlık maddeyi dile getirmek için madde üzerinde çalışır. Madde dilsizdir, inatçılığını kırmak mimarlığın işidir. Maddiliğin yorumlanması Vitruvius'dan bu yana çok değişti. Bu çalışmasında Antoine Picon maddilikten kalkarak yeni bir mimarlık tarihi yazmaya hazırlanıyor. "Mimarlık son derece maddi bir sanattır. Ahşap, tuğla, taş, beton ya da çelik kütleleri üzerinde çalışır." "Mimarlık nerede yer alır? Mimarlık maddenin yanında yer alır, ama dile varacak yolun üstünde anlatımının yanında da yer alır, doldu

Bütün Avrupa'da etkili olan bir mimari akım vardır ve kendini bu akımın dışında tuttuğunu sanan ülkelerde bile beğeniler belli bir doğrultuya yönelmektedir. Acaba İtalyan mimarlar bunun farkında mı?" "İtalya'da yeni mimarlık ülke dışı kaynaklı çağrışımlarla doğmuştu." "Bize göre İtalyan "Rasyonalizm"i ölmüştür. Suni bir yenilik ihtiyacından ya da yurtdışındaki benzer akımları taklit etme hevesinden doğmuş, sorunun belirtilerini tutarlı bir biçimde tanımlayamamış bir ruhsal huzursuzluk belgesi olmaktan öte

"Bu kitap mimari formlardan ve geometriden söz eder." "Sadece bina planlarını analiz edip çok değerli bilgiler edinilebileceğini ve mimarlığın formelleştirilmesinin ortaya özgül ve indirgenemez sorunlar çıkardığını ileri sürdüğümüzde bir şeyleri tahrik etmek istiyorduk elbette." "Yaşadığımız proje deneyimi, hangisi olursa olsun, her mimarlıkta elbette ki elde edilmek istenen formlar olduğunu, ama bir de razı olunan ya da yol boyunca keşfedilen formlar olduğunu düşünmemizi gerektiriyor." "Mimar bir mekânl

Paul Valéry'nin henüz yirmi yaşında bir gençken kaleme aldığı Mimar Üzerine Aykırı Düşünceler adlı çalışmasını zor bulunan Fransızca metni Paradoxe sur l'Architecte ile birlikte yayımlıyoruz. Valéry bu çalışmasıyla mimarı bir yaratıcı, mimarlığı da yaratım süreci olarak görmeye başlar. Bu nedenle söz konusu gençlik yazısının Eupalinos ile beraber okunduğunda yararlı olacağına inanıyoruz. Eupalinos'un ağzından, "İnşa ede ede kendimi de inşa ettiğime inanıyorum", diyen bir Valéry var karşımızda.

Philippe Boudon'un klasikleşmiş çalışması Mimari Mekân Üzerine yazar tarafından gözden geçirilen ve yorumlarla beslenen yeni basımıyla dilimizde. Mimarlık Epistemolojisi Üzerine Deneme alt-başlığını taşıyan bu çalışma, mimari tasarımın mimarlıkta bilimsel araştırma konusu olabileceği tezine dayanmaktadır. Tasarlanan mekânın hakiki mekân ile karşılaştığı yere Vitruvius, Popper, Bachelard, Zevi, Focillon, Simon, Merleau-Ponty, Viollet-le-Duc, Le Corbusier, Wittkower, Rasmussen, Panofsky ve daha niceleri kendi

Modern Mimarlık Frank Lloyd Wright'ın Organik Mimarlık ilkelerini ortaya koyduğu ilk kitabıdır. Amerika'nın mimari eklektizmine, ticari gökdelenlerine ve yanlış yönlendirilen kent planlamasına yüksek sesle karşı çıkan bu metin, tarihi üslupların tuzağına düşmediği gibi, çağdaşı Avrupalı modernistlerin savunduğu makine estetiğinin geometrik soyutlama tuzağına da düşmez. F. L. Wright gerçekten modern denilebilecek kültürü romantizm, hayaller, güzellik ve doğayla bağdaştırmaya çalışıyor. "Kendisinden ‘Modern

Sanat tarihçisi ve Ortaçağ uzmanı Arthur Kingsley Porter, Roma mimarlığı, Fransız Gotiği, İtalyan Rönesansı ve Ortaçağ sanatı alanındaki çalışmalarıyla dünya çapında ün kazanmıştır. "Rönesans'tan beri mimarlık makine ilkelerine göre kurulmuştur. Mimarlık artık bir endüstri ve ticari bir iş haline geldi ve bir sanat olmayı bıraktı." "Günümüz mimarlık dergilerinin sayfalarını karıştırdığımda, strüktürlerden çok modern binaların etkileyici fotoğraflarıyla karşılaşmak şaşırtıyor beni." "Kâğıt mimarlığının en

Kısa yaşamı boyunca Bauhaus'un tarihi, üç yöneticisinin, Walter Gropius, Hannes Meyer ve Ludwig Mies van der Rohe'nin kendi kişilikleriyle damgaladıkları bir idealler sarmalıdır. Kurulduğu yıllardaki toplumun dışında kalmak ve bu sayede topluma örnek olmak kararı, zaman içinde yaşanan çatışmaların gölgesinde, fark ettirmeden tam tersi bir noktaya gelmiştir: Bauhaus artık toplumun içinde yer alacak ve toplumun gündelik yaşamına hizmet edecektir. "Elinizdeki kitabın önemi, Bauhaus'un içinde ve dışında yaşana