Romanları ve öykü kitaplarının yanı sıra deneme ve incelemelerini de yayınladığımız Tahsin Yücel, ilk kez yayınlanan Göstergeler ile yine okuruyla buluşuyor. Kitabın başlığıysa, Yücel’in başından beri ana uğraş edindiği alana bir selâm niteliğinde. Göstergebilim, çağdaş dünyanın metin okuma çabası sayesinde oluşturduğu bir bilim alanı. Elbette insanlar yirminci yüzyılın ikinci yarısında kurulmuş ve tüm uygar dünyada şaşırtıcı bir hızla gelişmiş göstergebilimi beklemedi; bilim de, felsefe de, yazın da

Can Kozanoğlu, Cilalı İmaj Devri, Pop Çağı Ateşi, İnternet Dolunay Cemaat ve Yeni Şehir Notları'nda 1990'lar Türkiye'sini anlattı. Siyaset, toplum, ekonomi, şehir yaşamı, popüler kültür, medya, tüketim alışkanlıkları, eğlence, özetle bir ülke hakkında bahse değer her şey vardı bu kitaplarda. İnce gözlemlerle insansız bankacılık, arabeskin dönüşümü, yuppie'ler, new age akımlar, Fetullah Gülen, internet, orta sınıfın AVM'lerle sınavı, televizyon dizileri furyası, pop patlaması, özel güvenlik sektörünün yüksel

Fikir adamları, bu arada felsefeciler de, tarih boyunca birçok kez bazen bireyleri bazen de kitleleri düşünceler için, idealler için, ideolojiler için ölmeye, ulvi bir amaç uğruna kendilerini feda etmeye yöneltmişlerdir, ancak kendileri söz konusu olduğunda tavırları ne olur acaba? Özel alan ile "mesleki" alanın farklı olduğunu mu savunurlar? Teorik olanla pratiğin bir noktada çakışmasının şaşkınlığına boğulup ani bir aydınlanmayla daha önce dile getirdiklerinden vaz mı geçerler, yoksa felsefenin esas amacı

"Kadın veya erkek olarak tanımlanmanın ne anlama geldiğinin bir tarihi vardır." Toplumsal cinsiyet tarihçileri, 1970'lerin ortalarından beri toplumsal cinsiyeti bir analiz kategorisi olarak kullanıyor, cinsiyetler arasındaki algılanan farkların ve ilişkilerin nasıl tarihsel olarak üretildiğini ve dönüştürüldüğünü araştırıyor. Toplumsal Cinsiyet Tarihçiliği Nedir? alanın tarihçilerinin ne tür sorular sorduklarını, bunları nasıl cevaplandırdıklarını, ihtilaflarını, farklı yöntem ve yaklaşımlarını ele alan büt

Gerçekten de, dilimizin özleştirilmesine karşı çıkan kişilerin görüşlerini ayrıntılarıyla inceleyip dilbilimsel verilerle, tarihsel ve güncel olgularla karşılaştırdıktan sonra, genel bir yargıya varmak gerekirse, söyleyebileceğimiz ilk şey, bunların dilbilimsel verileri hiç mi hiç önemsemedikleri, önemsemek şöyle dursun, neredeyse yok saydıkları, böylece tutarlı sonuçlara götürecek yolları önceden kapattıklarıdır. Tahsin Yücel´in, Dil Devrimi adıyla ilk kez yayınlandığı 1968 yılından bu yana büyük ilgi top

Yazdığı romanlar çok geniş bir okur kitlesince okunan ve yüzyılımızın en önemli yazarları arasında gösterilen Milan Kundera, Perde adlı yedi bölümden oluşan bu denemesinde, Saptırılmış Vasiyetler ve Roman Sanatı’ndan sonra bir kez daha romanı kendi evreni içinde ele alıyor. Bu kez romanı tarihsel evrimi içinde, Cervantes’den Marquez’e, Rabelais’den Flaubert’e, Musil’den Stendhal’e türünün yapı taşlarını oluşturan yazarlar ve yapıtları arasında dolaşarak incelerken bir yandan da, kendisinden önce Goethe’nin

Sanat Üzerine Denemeler, bugüne kadar sanatla ilgili olarak Ahmet Cemal'in kaleme aldığı yazıların büyük bir bölümünü bir araya getiriyor. Sanatın hemen bütün dalları çerçevesinde sanat düşüncesi, sanata eleştirel bakış, sanatın eğitimi ve uygulaması bağlamındaki sorunları deşen bu yazılar, sanat tarihi, sanat felsefesi, estetik ve sanatın toplumbilimi gibi açılımları da içeriyor. Başka alanlarda olduğu gibi sanat üzerine eleştirel düşünmenin de pek önemsenmediği ülkemizde Ahmet Cemal'in yazılarındaki çoğu

"Geçen akşam bir ateşböceği gördüm. O, ışıklarını çakarak ´eşini´ ararken onun kıvılcımlı ışığı benim geçmişimi aydınlattı. Ve çok şeyi farkına bile varmadan yitirdiğimizi düşündüm. Varlıklarına, varolduklarına özen göstermediğimiz birçok şey bizi terk edip gidiyor, ama biz bazen terk edildiğimizi bile anlayamıyorduk. Sonra tek bir kıvılcım, eşini arayan bir ateşböceğinin parıltısı gibi bir işaret, kaybolanları bize hatırlatıyor ve içimizi hüzünlü bir özlemle yakıveriyordu. Tek bir ışık bile yetiyordu bazen

Feridun Andaç, denemelerinde, bize hayatın öte yakasını gösteriyor. Yazının, sözün, kitabın hayatımızdaki anlamının yüzleşmelerini/karşılaşmalarını duygulu, içli, içtenlikli bir bakışla sergiliyor. Okuru bir gezgin, yeryüzü gezgini kılıyor: kitaplara, insanlara, kentlere, yaşanmışlıklara, mekânlara; söz yurdunun, kimlik duygusunun ´yer´lerine yolculuklara çıkarıyor. Hem içtekine, hem de dıştakine dönük yolculukların seyrinde bizi biz yapan duygularla/düşüncelerle buluşturuyor. Onun şu sözlerinin de bu kit

"Kitabın içinde, on iki yıllık siyasal göçmenliğime ilişkin epey ipucu, epey ayrıntı var. Keza Almanya´da Frankfurt gibi bir finans metropolünde taksi süren bir göçmenin ´ruh hali´ de kitabın çeşitli bölümlerine yansıyor. Aradan yıllar geçti. Hâlâ Frankfurt´un sokaklarını ezbere biliyorum. Hangi sokağın tek yönlü olduğunu, hangi sokakta numaraların nerede başladığını ve aşağı yukarı kaçta bittiğini biliyorum. Yaşamda bir daha hiç kullanmayacağım bir sürü ´çöp´ bilgi belleğimde hâlâ canlı ve silinmiyor. Sizi

Turgay Gönenç, içindeki çocuğu hiç yitirmeyen bir şair-yazar. Beni Irmak Boylarına Götür Anne adıyla yayımladığımız bu kitaptaki denemeler, böylesi bir çocuğun gözüyle dünyaya bakışın yazıları. Bisikletine atlayıp, doğup büyüdüğü kent olan İzmir´in eski sokaklarında dolaşırken kafasında ve yüreğinde oluşturduğu bu sevgi, hüzün ve şiir yüklü yazılarda sanata ve insana yapılan küçük yolculukların keyfini duyacaksınız. Turgay Gönenç´in şairliği, düzyazılarında da kendini gösteriyor. Bu denemelerdeki lirik esin

Ali Poyrazoğlu, sahnenin tozunu ilk kez yuttuğunda 17 yaşındaydı. O gün bu gündür inmedi sahneden. Oyunculuk dışında yazarlık, yönetmenlik, çevirmenlik gibi uğraşları dağarcığında barındıran, tiyatro dünyamızın en kıdemlilerinden, en renkli kişiliklerinden biri olan, seyircisiyle müthiş bir diyalog kurabilen bu yetenekli sanatçının ilgi alanı tiyatroyla da sınırlı kalmıyor. Yazıları yoluyla güncel konular üzerine düşüncelerini, eleştirilerini, birikimini okurlarla paylaşıyor. Türkiye´ nin bugünkü durumuna k

Ayağında yüksek topuklu şık çizmeler, omzuna dek düşen bembeyaz saçlarıyla Saint-Germain Bulvarı´nda sabaha karşı gördüğüm yaşlı adamın Aragon olabileceğini ummamıştım. Aragon adı her şeyden önce bir tarihti benim için. Birinci Dünya Savaşı´nın yanık insan eti kokan siperlerinden Fransız Direniş Hareketinin yeraltı örgütlerine; Dadacılık ve Gerçeküstücülükten Komünist Partiye, 1968 Mayıs günlerinden karısı Elsa Trioletnin aşk türküsüne kadar uzanan bir yaşamın olağanüstü tarihi. Bu kitabı yazmadan önce onun