Önce gelişme, sonra çevre yaklaşımı, zamanla yerini gelişme ve çevre arasında denge düşüncesine bıraktıysa, bunda, konuya sahip çıkılmasının önemi büyük. Bu anlayış değişikliğine karşın, zengin ülkelerle yoksul ülkeler arasında büyük görüş ayrılıkları, derin çıkar çatışmaları var. 21. Yüzyılın eşiğinde, zengin ve sanayileşmiş ülkeler, diğerlerine karşı etik sorumluluklarını yerine getirmekten kaçınırken, gelişmekte olan ülkelerin kendi politikalarını üretmeleri zorunludur. Daha önce Çevrebilim adıyla yayım

İnsan hakları düşüncesinin kökeninin ikibin yıldan uzun bir tarihe, çağdaş yorumunun iki yüzyılı aşkın bir geçmişe dayanmasına karşılık çevre hakkı topu topu çeyrek yüzyıllık bir zaman dilimi ile sınırlıdır. Yine de çevre hakkı kavramı, insan hakları anlayışını köklü bir değişime uğratmıştır. Dayanışma haklarının itici gücü olan çevre hakkı, "insan merkezli" özgürlük anlayışının aşılmasına yol açmıştır. Doğal çevre ve ortamın bir bileşeni olarak insan hak öznesi konumunu korusa da bunun tekelini elinde tutm