Anadolu yarımadası, gerek konumu gerekse sahip olduğu kültürel birikimiyle uygarlık tarihinin en gözde mekanlarından birisidir.Gecmişi insanlığın tanık olduğu en eski evrelere değin uzanan Anadolu, pek çok uygarlığa ev sahipliği yapmıştır. Dolayısıyla bu coğrafi mekan, paleolitik çağdan başlayarak günümüze ulaşan kalıntılarıyla bilimsel araştırmaların ilgi odağı olmuş, arkeolojik ve tarihi kaynaklarıyla hep öne çıkmıştır. Anadoluyu, diğer coğrafi mekanlardan farklı kılan özelliklerinden birisi de çeşitl

İsmini, içinden doğan membalardan almış, tarihin ve talihin yüzüne pek gülmediği Orta Çağ’ın önemli yerleşimlerden birinin ismidir Resulayn... Arapların el-Cezire olarak tanımladıkları Mezopotamya’daki stratejik konumuyla bu şehir, tarıma elverişli geniş toprakları ve bunlara hayat veren doğal su kaynaklarıyla insanlar için son derece cazip bir çekim alanı olmuştur. Eski Çağ’dan başlayarak Orta Çağ boyunca devam eden çekiciliği farklı milletleri bu coğrafyaya yöneltmiştir. Şehirde Hurriler ile başlayan mede

Ortaçağ Avrupası’ndaki dinsel sapkınlıkların temel özelliklerini, inanç, eylem ve iktidar ilişkileri gibi birçok açıdan değerlendiren çalışmalar tarihyazımında her zaman ciddi bir ilgi konusu olmuştur. Türkçe literatürde ise bu alanda sınırlı sayıda yapılan çeviriler haricinde ciddi bir telif eser eksikliği bulunmaya devam etmektedir. Bu editoryal çalışma, dinsel sapkınlık hareketlerini bir süredir tarihsel açıdan değerlendirme çabası içinde olan genç bir akademisyen ekibinin konu hakkındaki spesifik biriki

Tarihte yalnızca birkaç papa için kullanılan Magnus (Büyük/Yüce) unvanın sahiplerinden biri olan Papa I. Gregorius (ö. 604), Roma Katolik Kilisesi’nin en önemli isimleri arasında yer almakta ve Orta Çağ Avrupası’nın kurucularından biri olarak kabul edilmektedir. Papa I. Gregorius’u bu derece önemli kılan hususların neler olduğunun incelendiği bu çalışmada, üç temel hususun öne çıktığı söylenebilir. Bu hususlardan ilki, Gregorius’un yazmış olduğu eserler ve mektuplardır. Yaşadığı dönemdeki diğer papalarla kı

İlk Çağ’dan itibaren çeşitli medeniyetlere ev sahipliği yapan Hûzistân; İslâm öncesi siyasî, askerî, kültürel ve ekonomik alanda önemli bir bölgeydi. Müslümanların fethinden sonra da İslâm devletleri için önemini muhafaza etmiştir. Hatta Sâsânîler devrinde Hûzistân’ın Cündişâpûr şehrinde inşa edilen üniversite Abbâsîler tarafından örnek alınması İslâm Rönesansı’nın başlangıcını oluşturur. Ancak Abbâsîlerin siyasî otoritesini kaybetmesi neticesinde meydana gelen birtakım olumsuzluklar bölgenin sosyo-ekonomi

Prof. Dr. Zeki Tez, bu çalışmasında felsefe ve dini kültürün karmaşık ilişkisine ışık tutuyor. Dönemler ve coğrafyalar arasında gelişimlerini inceliyor. Aradıkları yanıtlar, kültüre etkileri, insanlık tarihindeki dönüştürücü rolleriyle bu iki büyük alanın iç içe geçmiş tarihini okuyucuya sunuyor.

Orta Çağ genel olarak bakıldığında birçok karmaşanın yaşandığı bir dönem olarak kabul edilebilir. Ancak bu karmaşanın içinde birçok değişim ve gelişiminde yaşandığı bir dönemdir. Aslında bir madalyonun iki yüzü gibidir Orta Çağ: Aydınlık ve karanlık… İşte bu kargaşa ve gelişim döneminin en güzel örneğini Orta Çağ Almanyası’nda görmekteyiz. Hanedanlıklar arası geçişler, papalar ve imparatorlar arasındaki çatışmalar, Haçlı Seferleri ve imparatorların Haçlı Seferlerine etkisi, Otto Rönesansı, şehirlerin planl

Ortadoğu’daki devletler, manda kuvvetlerinin resmen çekilişiyle, artık bugün kendi başlarına kalmıştır. Yüzyıllardır ilk defa Ortadoğu’daki olayların gidişatı dışarıdan değil, bölgesel güçler tarafından, kendi kurdukları hükümetlerce, kendi seçtikleri kurallar ve yaptıkları hamlelerle şekillendiriliyor. Bugün ve ileride ne yapacaklarını kendileri belirleyecekler. Bunu geçmişten hareketle mi yapacaklar yoksa çağdaşlarına bakarak mı? Türkçeye ilk kez kazandırılan bu çalışmasında Bernard Lewis, günümüz Ortadoğ

Dünya tarihini Antik, Ortaçağ, Rönesans ve Modern olmak üzere dört ana dönem halinde ele alan serinin ilk kitabı Antik Dünya'da, Susan Wise Bauer dünya üzerindeki tüm antik dönem uygarlıklarında krallıkların yükselişini ele almıştı. Ancak 4 ve 12. yüzyıllar arasında hükümdarlar sahip oldukları güç için yeni bir meşruiyet geliştirerek politik ve askeri eylemlerini haklı çıkarmak üzere ilahi gerçek ya da ilahi lütfa yöneldiler. Yetki, imparatorluk inşa etmek üzere kudretle yer değiştirdi. Ortaçağ Dünyası s

Ortadoğu tarihi dünyanın gündeminden hiç düşmedi ve uluslararası alanda daima belirleyici bir rol üstlendi. Kitapta, ilkin 1800’lü yıllara doğru Ortadoğu’nun genel bir resmi sunulur. Reformların başlangıcı olarak kabul edilen 1774-1856 yılları arasında Osmanlı İmparatorluğu merkeze alınarak geniş bir coğrafyadaki hareketliliğe yer verilir. Ortadoğu tarihi ile birlikte Osmanlı modernleşmesinin eşzamanlı biçimde ele alınması, kitabın dikkat çekici özelliklerinden biridir. Osmanlı’nın siyasi, idari ve hukuki y

Fatih Durgun, Ortaçağ tarihindeki bazı kavram ve olgular üzerinden Avrupa tarihinin klişelerini sorguluyor. Ortaçağ, Batı literatüründe bile uzunca bir süre Karanlık olarak tasvir edildi. Ancak son dönemde Ortaçağ'ın özgün yönleri, kavram ve olguları artık geçmişin yabancı bir ülke olduğu metaforunun öğreticiliğiyle, anakronizm tehlikesine düşmeden, sarih bir dille yeniden tanımlanmaya çalışılıyor ve bu çaba Ortaçağ'a bakışımıza yeni imkânlar sunuyor. Fatih Durgun, okuyucuyu bu yeni imkânlar üzerinde düşünm

Charles Tilly'nin Zor, Sermaye ve Avrupa Devletlerinin Oluşumu kitabı, bin yıllık Avrupa tarihini, "devlet"i anlamak, geçirdiği evrelerle bugünkü ulus-devlet oluşumunu ve egemenliğini açıklamak, bu oluşumda toplumsal sınıfların konumunu çözümlemek amaçlı bir inceleme girişimidir. Bu kapsamlı analizde, incelemenin geniş bir literatüre dayalı olgusal zenginliği, anlamlı kuramsal çerçevelerle daha da derinleşmektedir. Merkezi iktidarın, devlet kurumlarının ve ordunun tarihini, sermaye ve kapitalizmin örgüt

Yirmiden fazla dile çevrilen bu kitap, Ortaçağ'ın ruhunu keşfetmek isteyenler için yol gösterici bir rehber niteliğinde. Annales Okulu'nun ünlü temsilcisi Jacques le Goff, burada derin bir zihniyet okumasına girişir. Sözü edilen dönem, tümüyle bir "karanlıklar çağı" mıdır? Le Goff, zamanın ve mekânın gerçek boyutlarından eksiltilemeyeceğini tarihyazımındaki ustalığıyla kanıtlar. Ortaçağ, keşişleri, ruhbanları, savaşçıları, köylüleri, zanaatkârları ile bir yandan yaşam mücadelesi verirken öte yanda köy, şa

Katharlar hem gerçek Hıristiyan biziz diyorlar hem de kiliseye gitmiyor ve ibadetlerini evlerde gerçekleştiriyorlardı. Bu insanların ruhban sınıfları da diğerlerinden farklıydı; İnsanı Kamilleri, Erenleri vardı ve onların izlerinden gidiyorlardı. Kendilerine yol gösteren insanları dede diye çağırıyorlardı. Albigenlerde kadın ve erkekler eşitti ve her iki cins beraber ibadet ediyor ve kadınlar ermiş olabiliyorlar, yani ruhban sınıfı içinde yer alıyorlardı. Yin bu insanlar İsanın çarmığa gerilişine ve yenide

Değişik bir Bizans kitabı. Alanın yetkin uzmanı Cyril Mango bu kez Bizansı iç dinamikleriyle ele alıyor. Eski dünyanın bu son büyük imparatorluğunu çok kavimliliği, ekonomik işleyişi, toplumsal özellikleri, siyasal yaşamı, Hıristiyanlığın getirdiği yeni dinsel yapısı, manastırları ve eğitim düzeni ile özlü biçimde irdeliyor. Yazar ikinci kısımda da Bizansın dünyayı kavrama düşüncesi üstünde duruyor. Bu alanda Hıristiyanlığın getirdiği açıklamaların nasıl bir evrim geçirdiğini, ne gibi çatışmalara yol açtığı

Dünya tarihini Antik, Ortaçağ, Rönesans ve Modern olmak üzere dört ana dönem halinde ele alan serinin ilk kitabı Antik Dünya'da, Susan Wise Bauer dünya üzerindeki tüm antik dönem uygarlıklarında krallıkların yükselişini ele almıştı. Ancak 4 ve 12. yüzyıllar arasında hükümdarlar sahip oldukları güç için yeni bir meşruiyet geliştirerek politik ve askeri eylemlerini haklı çıkarmak üzere ilahi gerçek ya da ilahi lütfa yöneldiler. Yetki, imparatorluk inşa etmek üzere kudretle yer değiştirdi. Ortaçağ Dünyası sad

"Ortaçağ: Karanlıklar Çağı!" Bizde ortaçağ denince, aklımıza ilk gelen budur: Ortaçağ ile karanlık bir bakıma eşanlamlıdır dilimizde. Bununla Batı Ortaçağı'nı kastediyorsak, ancak bir ölçüde doğrudur böylesi bir değerlendirme. Batı, bir ara bir alacakaranlığın içine girer gerçi; ancak 1000 yılı dolaylarından başlayarak -türlü bunalımlarla iç içe de olsa? ilerleyen, yaratan bir ortaçağdır o. Hele karanlık, Doğu'daki ortaçağ için asla söz konusu olmamak gerekir: Ortaçağda Asya uygarlıkları, özellikle Hindist

Devrilmiş Padişahlar isimli bu kitap, Osmanlı tarihinin daha önce çok fazla araştırılmamış bir yönüne ışık tutuyor. Cumhuriyet Türkiyesi'nde duymaya ve görmeye alıştığımız askeri ihtilaller Osmanlı tarihinde nasıl gerçekleşmişti? Osmanlı Devleti'nde hangi padişahlar askeri ihtilal sonucunda tahttan zorla indirildi? Cumhuriyet Türkiyesi'ndeki askeri ihtilaller laiklik elden gidiyor, gerekçesi ile yapılırken, Osmanlı'da askeri ihtilallerdeki şeriat elden gidiyor şeklindeki gerekçe, neyi hedefliyordu? Sultan A

Tarihin kaydettiği en büyük imparatorlukların başında gelen Roma İmparatorluğunun 5. yüzyılda yıkılmasından sonra Avrupa 1000 yıl boyunca (MS 500-1500) Orta Çağ olarak tanımlanan dönemi yaşamıştır. Bu bin yılın ilk yarısı Roma medeniyetinin damgasını üzerinde taşıdı. 6-11. yüzyıllar arasında tamamen içine kapanarak gerçek Feodal Çağı yaşayan Avrupa, 12. yüzyıldan itibaren kendi kabuğunu kırarak Avrupa dışına taştı. Haçlı Seferleri, genelde sadece İslam dünyasına karşı seferler olarak bilinse de, gerçekte ku

Biz insanların Homo Sapiens nitelemesini hak edecek kadar akıllı olmadığımız anlaşıldı... Birçok hayvanın da alet yapabildiği, dolayısıyla insana Homo Faber demenin de anlamsız olduğu görüldü... Peki biz kimiz? İnsana özgü üçüncü bir özellik olarak Homo Ludens´ i oyun oynayan insanı bu nitelemeler arasına katamaz mıyız? Johan Huizinga, Homo Ludens adlı bu temel eserinde yeryüzünde insana ait her şeyin başlangıcının oyun olduğunu gösteriyor. Önce oyun vardı! Oyun kurgusal olduğu bilinen ve gündelik hayatın