İnsanlık tarihi kadar eski olan tiyatro sanatı, pek çok kez değişim geçirmiş olmakla birlikte en keskin değişimlerin postmodern süreçte yaşandığı söylenebilir. Kendinden önceki sanat anlayışıyla hesaplaşmaya giren postmoder- nizm, tiyatro alanında da benzer bir tepki üzerine inşa edildiği için tiyatro yazarları dönemin ruhunu yansıtan yeni tiyatro anlayışları geliştirmişlerdir. Sürekli bir değişim içinde olan tiyatro her dönemin ruhuna uygun bir kıyafet giymiştir. Bu çalışmada postmodern tiyatro üzerine oda

Hollywood, Bollywood filmleri de güzel ama Yeşilçam filmlerinde başrol oyuncuları biziz. Bizim oğlan, bizim kız, bizim mahalle, bizim hayatımız. Herkese güzel bir mutlu son dileğiyle.

Yoruldum!Nereye BaksamKötülüğün Kılıcı KeskinArzunun Elleri AcımasızSırtını Teneşire Vermiş İnsan SoyuDolduramıyor GidenArdında Bıraktığı BoşluğuBir Bataklık BuHer GünBiraz Daha Büyüyen LekeAh! Korkunun Çığlığını AtıyorHerkes Kendi CehennemindeYeter!Yarayı Kanırtıp Durma TanrımHayat DediğinAsabi Bir Kemik Gürültüsü...

... merkezinde Yüksel Arslan’ın ve “Arture”lerin olduğu, egosantrik nitelikli ama Öteki Ben’lerle temas edildiği an geçişim sağlayan plastik - ontolojik-görsel kozmosun döngüselliğinde yazılmış bu metin, Yüksel Arslan’la aynı güneşin altında olmanın gönenci, sevinci, coşkusu, heyecanıyla üretilmiş uzak bir “Merhaba!”nın özetidir. Yazılanlar, yazılmış olanlar, ancak ve ancak yazılamayanın kefareti olabilir...İnsan’ın imkân dairesinde söylenmiş söz’ün yoğunluğu, söylenmesi olası söz’den her daim azdır. Yani b

Bir dönemin, özellikle 1950’li, 1960’lı yılların Türk sinemasına damgasını vurmuş unutulmaz oyuncularının dünyasına gireceksiniz birazdan. Gong sesini duyduğunuzda ışıklar sönecek, bütün zamanların en dev kadrolu siyah-beyaz belgeselini izlemeye başlayacaksınız: Unutulmayan Yüzler-Starlar... Oynadıkları unutulmaz filmlerle, o filmlerdeki başarılı oyunculuklarıyla bütün bir toplumu, kuşakları etkilemiş ‘esas kız’lar, ‘esas oğlan’lar, jönler, jöndamlar… Yeşilçam’ın unutulmaz filmleri, o filmlerin unutulmaz o

Bir avuç inanmış, iyi niyetli, cefakâr sinemacının imkânsızlıklar içinde yoktan var etmeye çalıştığı bir sinemaydı Yeşilçam. Sektör olamamış, artı değerini yaratamamış fakat iyi sinemacılarını, iyi filmlerini yaratmış bir sinema. Büyük paraların dönmediği, sermaye sınıfının hiçbir zaman yüz vermediği, desteklemediği fakat açlığı, yoksulluğu göze almış aydın sinemacıların, sinemayı geliştirmek, daha iyi yerlere getirebilmek için büyük çabalar harcadığı bir sinema. Örnekse Metin Erksan’ın, Halit Refiğ’in, Lüt

Pandemi nedeniyle evlere kapandığımız şu günlerde hepimiz televizyon izlediğimiz saatleri arttırdık kuşkusuz… Her ne kadar yeni satın alınan tv’lerin kumandalarına dijital platform tuşu eklendiyse de, büyük çoğunluk tv kanallarından dizi izlemeyi sürdürüyor. Her şeyin hızla değiştiği günümüz koşullarında, izleyici için tv kanallarından dizi izlemek anılarda kalmış bir ritüele dönüşmesin! Bu kitap, tv kanallarının daha fazla reklam hırsıyla yılan hikâyesine dönen yerli dizilerimizin, üretim aşamasında yaş

“2011 yılında aldığımız “Sinematik Yeşilçam” isimli domain sonrası, eski yazıların düzenlenmesinin ardından yeni düzenli yayınımıza 2012 yılı ortalarında başladık. Bu süreçte çok farklı dostlar aramıza katılmaya başladı. 2012 yılının yıldızı değerli dostumuz Semra Uygun idi. 2014 yılında Can Sönmez, Suzan Yılmaz, Yigilante Kocagöz, Ekrem Yaşar Pınarbaşı ve Muhammed Soysal ile sitenin çehresi değişmeye başladı. Bu süreçte özellikle Kemal Sunal filmlerinin öne çıkmaya başladığı site içeriği de gelişmeye ve ge

"Bir maske ne kadar etkili olabilir? Ardında kim vardır? Neleri temsil eder? Onu kullanan ya da kullanan kişinin eylemlerini gözlemleyenler için ne kadar çok şey ifade eder? Elinizde tuttuğunuz bu derleme, sadece yedinci sanata temas etmiş olan, görsel anlatı tarihinin en etkili maskelerinin bir araya toplandığı kalabalık bir sinemasal vitrin olmanın biraz daha ötesindedir. Maskelerin taşımış olduğu sembolik anlamlardan, son yıllarda artan kitlesel hareketlerde daha sert bir biçimde hissettiğimiz ya da gözl

"Rejisörün Hatıra Odası'nı hazırlarken, çok heyecanlandım. Hem kardeşimin kaleminin elimden geçiyor olması hem de sinema tarihine gerçek bir tuğla inşa etmenin heyacanıydı. Bülent'in filmcilik şahitliği bir nevi bilinmeyen, görülmeyen detayların öne çıkmasıydı. Bu kitapta, ışığın iki yanı, karanlığın tek yüzü Bülent Pelit'in kaleminden bir başka yansıyor Yeşilçam'a. Yer yer şaşırtıcı, düşündürücü, gerçek ve duygusal anılarıyla, öngörü ve fikirleriyle tatlı bir yolculuğa çıkmış gibi oldum. Her karesi gerçek

"Tarihsel süreçte tüm dünya televizyonları, kaynağı Amerika ve Latin Amerika olan bir Televizyon formatı ile karşı karşıya kalmıştır. Soap Opera ve Telenovela olarak adlandırılan bizim Pembe dizi olarak adlandırdığımız bu format ülkemizde de hiçbir programda görülmediği ölçüde izleme alışkanlığı yaratmıştır. Bunun nedeni, kuşkusuz Pembe dizinin izleyicilerini kendine bağlamaktaki gücü denilebilir. Ancak kökeni 18.yy. sonları ve 19.yy. boyunca özellikle gazete ve dergilerde yer alan romanlara kadar uzanan Pe

"Nihilizm, genel olarak anlam ve değer yokluğunu imleyen bir olgudur. Nihilizm, insana dair varoluşsal bir durum olması açısından evrensel düzeyde ortaya çıkabilir. Bu açıdan nihilizm, özellikle edebiyat ve sinemada üretilen birçok eserde kullanılmaktadır. 1990’ların ortalarında ortaya çıkan Yeni Türk Sineması’ndaki bazı yönetmenlerin filmlerinde de, bireyin anlam sorununun nihilizm temelinde ele alındığı görülür. Bu çalışma, bu yönetmenlerden biri olan Nuri Bilge Ceylan’ın yapıtlarına odaklanmaktadır. Türk

"Aslından Kopya Filmler" adını verdiğimiz, alt başlığı, ‘orijinalleri ve taklitleri' olan elinizde tuttuğunuz kitabımızın içeriğini "Yabancı Eserlerden Uyarlanan Filmler", oluşturuyor. Arapça kökenli bir kelime olan ‘eser' yerine ‘yapıt' demek daha doğru olacaksa da, dilimizde sıkça dolaşan ve yabancılık çekmediğimiz haliyle eseri; ‘emek harcanarak ortaya konan çalışmanın sonu' diye açıklamak doğru olur sanırım. Edebiyat, tiyatro, resim, müzik gibi köklü bir geçmişi olan sanat dallarının yanında, epey genç

“İki sanat disiplini, şiir ve fotoğraf, demir parmaklıkları aşarak birleşmiş, bütünlenmiş ve yeni bir “imge”ye dönüşmüş.” Adil Okay

"Bedenen yok olsalar da bize bıraktıkları eserleriyle, güzel hatıralarıyla yaşayacaklar, hep bizimle olacaklardı. Tarihe not düşmek adına kaybettiğimiz dostlarımızın, sanatçılarımızın, önemli değerlerimizin ardından yazdığım yazıları topladığım bu kitapta, derli toplu olması, bir arada bulunması düşüncesiyle daha önce farklı kitaplarımda portre olarak yer verdiğim birkaç yazıyı daha dahil ettim. Ne yazık ki yaprak dökümü tüm acımasızlığıyla sürüyor."

Elinizdeki bu metin, ‘Yolcu’ adlı kitabımda yer alan ‘Tuhaf Bir Buluşma’ adlı öykümün tiyatro oyununa dönüştürülme projesidir. ‘Tuhaf Buluşmalar Metrosu’ adını verdiğim bu oyuna, metinde aşk ve insan ilişkileri de sorgulandığından ‘Sıra dışı bir aşkın doğuşu’ gibi daha iddialı bir isim de verebilirdim. Ancak yarattığım oyun karakterleri içinde bulunduğumuz toplumdan çok da bağımsız olamayacağından, aşk da her halükârda sorgulanacaktı. Paradoks gibi gelebilir ama kapitalizmin toplumsallığı, yalnızlık duygusu

Balkan şehirlerinde geçerken çocukluğumHer lahza bir alev gibi hasretti duyduğum"diyor şiirimizin büyük üstâdı Yahya Kemal. Velhasıl ne Balkanların bize ne de bizim Balkanlara hasretimiz biter! Aynı ruh, aynı kültür, aynı medeniyet, aynı iman ve onun mahsulleri olan aynı tarihi bereket... Filibe de bu zenginlikten fazlasıyla nasibini almış bir şehir güzeli. Tabii ki eskisi gibi değil ama hala ecdat yadigârlarıyla bezeli. Hala vakur, hala gül kokulu...Gelin hep birlikte bu manalı şehri, ona miras bıraktıklar