“Ellerin mektubu gelmiş okunur/Benim yüreğime hançer sokulur” misalidir “GÖRÜLMÜŞTÜR” damgalı mektuplar… Heyecanla beklenir ve çoğunlukla tebessümdür tezahürü... Gelmeyince hüzün… Bir de “limonlu mektuplar” vardır ki, mum alevinde verir ancak sırrını. Satır arası satırların sahibidir onlar. Hayat denilen satrancın dönem şahları, vezirleri, filleri kimi kararlar iletir oradan... Tanıksızdır limonlu mektuplar, iz bırakmaz… Adaleti de, zulmü de yargılanamaz belki ama sonuçları yüreğe işler. Vicdan terazisine v

Eylül'le Büyümek sadece bir kitap ismi değildir. Bu ibare, bir hayatı tanımlar aslında. Belki de birçok hayatı... Eylül sadece bir ay adı değildir bizim için... 1980 ise sadece bir yıl değildir. Öncesi ve sonrasıyla hepimizin kişiliğini şekillenmiş bir atmosferdir. Bu kitabın yazarı Hüseyin Yavuz, gerçekten Eylül merkezli büyümüştür. Aman başına bir şey gelmesin denerek üzerine titrenilen yaşlardayken Eylül ile tanışmış; çocukluğunu da, ilk gençliğini de Eylül ile harmanlamak zorunda kalmış ve böyle büyümü

Canan bahçe kapısının geniş aralığından fötr şapkalı bir adamın, üzgün ve düşünceli baktığını gördü. Göz göze gelip bakıştılar. Vahis arkasını döndü, ağır adımlarla yürümeye başladı. Canan bahçe kapısına doğru çıplak ayaklarıyla çimlere basarak hızlıca yürüdü, demir kapıya suratını yasladı, içinden gelen ani refleksle adamın arkasından seslendi. ??Baba!''

Gün doğmadan otobüs Malatya garajına girdi. Elinde bavulundan başka bagajdan çıkarılan tabutun içinde oğlu da vardı. Meraklı gözlerle tabuta bakan kalabalık kim olduğunu birbirlerine sorup yanıt alamayınca oradan uzaklaşıyorlardı. Köy dolmuşlarının gelmesini beklerken kadın, oğlunun tabutunun baş tarafına oturup eliyle tahtasını okşayıp arada bir öptü. Toplanan kalabalık kadına ve tabuta tedirgin olmuş gibi bakarken diğer meraklı insanlar da zaman geçtikçe toplanmıştı. Anlaşılmayan uğultular çoğalarak yerin