Ji romanê Şopajo: Em ê mêzekin got û bêyî ku tiştekî din bêje hêdî hêdî ji wê rê dûr ket. Çend gav avêtin û xwe da ser kevirekî mezin. Li ser totikan rûnişt. Şewqeya xwe bi şûn de da. Qutiya xwe ya zivîn, nexşandî ya titûnê, ku wî hîn jî bêyî titûna zer a Mûşê nikaribû gûmek jî bikişandaya, ji berîka şelwarê xwe yê qebardîn derxist. Girt nava destê xwe, mîna bi merasîmeke berbiçav vekir. Berê, rêsiya titûnê nêzîkî pozê xwe kir. Bêhn kir. Behna titûnê kişande nava xwe. Behn di nava xwe de heps kir. Di pey r

Adı: Ramazan... Aile; Remazan diye seslenir ona... Sokakta Remo'dur... Mücadele içinde kod adı almıştır ve Çiya (Dağ)'dır artık... Dolayısıyla; bu ülkenin yakın siyasal tarihini bir bellek çizgisi olarak taşıyanların yabancısı değildir Ramazan, Remazan, Remo ya da Çiya... *** Sedat Yurtdaş; Remo nezdinde bize yakın tarihimizi anlatıyor. Bu tarihsel kesit özgülünde bireyi ve bireyin içinde şekillendiği nesnel koşulların yarattığı çelişki ve çatışkıların yanı sıra, o günler

Kefareta Sedat Yurtdaş sê kurteçîrokên bi navê Tolhildan (ji çar beşan pêk tê), Kefaret û Sefer bi xwe ve digire, ku beşek ji Tolhildanê ev e: Min xwîna xwe kire çavên xwe û min nehişt. Wan çi qasî xwe avête min, çi qasî li ber min geriyan jî, tewş bû. Min got, na û na! De ka xwezî wê çaxê ev çavên min birijiyana, kor bibûma, ziman li min negeriya, ling li min bişikiyana, deng ji min bihata birrîn û min rê li ber wan negirta. Ez hem bûme bayîsê xwe û hem jî bûme bayîsê hemûyan. Ez bûm bela û bi canê tevan

"Yeni Sesler" dizimizin bu kitabının özelliği çift dilli oluşu. Dizimiz bu kitapla kürtçe denizine açılıyor. Sedat Yurtdaş´ın sesindeki yeni ve farklı renkleri seveceksiniz. (Önsöz´den)