Ben Sinan, yani Mine! İşte, bu evde yeni kimliğim ve eski kişiliğimle… Sanki Mine’yle yani Sinan’la aynalarımızı değişmiş gibiyiz. Eşleri birbirine benzetmek, aşina bir yüzü kendi bedeninde bir sabah ansızın bulmak nasıl bir zihin karmaşası? Sanırım bu süreçte yaşadığımız en büyük sıkıntı birbirimize yanlış isimle seslenmek olacak. İki ay aradan sonra bugün Nazlı ile aynı odada buluştuk. Nazlı bu durumu fazla yadırgamadı. Beklediğimizden daha olgun bir tavır sergiledi. Belki yüzlerimiz birbirine çok benzedi

her sabah kapıdan çıkmanın ölmesiyle dönerken boğulmanın yasıdır içinize kırılan ışık her karanlık avlayacak bir cenin bulur oysa her ölüm yakılmamış olmanın mutluluğudur toprağın kuytusunda aşk karnınızda dans eden sıcaklık karınca ayaklarını ararken çocuk düşüne düşüne çiçekte çarşı kalabalığında kaybolmanın kâbusudur büyümek geceler büyür -uyanınca olur çocuk-