Üsame b. Zeyd, Hz. Peygamber’in evinde dünyaya gözlerini açtı. Çocukluk günlerini Hz. Peygamberin evinde, dizinin dibinde geçirdi. Peygamber terbiyesiyle yetişti. Mûte Savaşı’nda babasının şehâdetini gördü. Metanetini kaybetmeden çarpışmaya devam etti. Bu kahramanlığı ve cesareti onu genç yaşta ordu komutanı olabilecek olgunluğa getirdi. 18 yaşında bir delikanlıyken sahabenin ileri gelenlerinin de bulunduğu orduya komutan olarak tayin edildi. O, Peygamber Efendimiz’in “Allah ve Resûlünü seven Üsâm

Enes b. Mâlik, Peygamber Efendimize on yıl hizmet etmesi sebebiyle “Hâdimü’n-Nebî” olarak tanındı. Akşama kadar Peygamberin yanında bulunur, akşam olunca da Kûba’daki evine giderdi. Hz. Peygamber ise ona “Oğulcuğum!” diye hitap ederek sevgisini gösterirdi. Peygamberin sırdaşı, özel olarak dua ettiği sahabilerden biriydi. Hz. Peygamber gibi yaşar, onun gibi namaz kılardı. En çok hadis bilen yedi sahabinin üçüncüsü olmakla şereflendi. Hz. Peygamber’den gördükleri ve duyduklarını, gençlerle nasıl muh

Abdullah b. Abbâs hicretten üç yıl önce Müslümanlar, Kureyş’in ablukası altındayken Mekke’de doğdu. Mekke’nin fethi sırasında ailesiyle Medine’ye hicret etti. İlim öğrenmek gayesiyle Hz. Peygamber’in yanından hiç ayrılmadı. Bazı geceler yanında kalır, hareketlerini ve ibadetlerini takip ederdi. Hz. Peygamber’in “Allah’ım! Ona Kur’ân’ı öğret ve dinde fakih kıl!” duasına mazhar oldu. Bu duanın bereketiyle ilimde yüksek derecelere ulaştı. Kendisine “Tercümânü’l-Kur’ân” unvanı verildi. Kur’ân-ı Kerim’i

Zeyd b. Sâbit Medineli genç sahabilerdendi. Güçlü bir hafızaya sahipti. Kur’ân sevdalısıydı. Allah Resûlü hayattayken Kur’ân-ı Kerim’in tamamını ezberlemişti. Yabancı dil öğrenimi konusunda uzmandı. Hz. Peygamber ondan Yahudilerin dilini öğrenmesini istemiş, o da kısa bir sürede bu dili öğrenmişti. Peygambere tercümanlık yapar, gelen mektupları okur ve cevap yazardı. Aynı zamanda da vahiy kâtiplerinden biriydi. Kur’ân-ı Kerim’in bir kitap haline getirilişinde ve çoğaltılmasında en büyük pay ona ait

Abdullah b. Ömer, Hz. Ömer’in oğluydu. En çok hadis rivayet eden sahabilerin ikincisi, en çok fetva veren yedi sahabiden biriydi. Hz. Peygamber’in hayat tarzına uyma ve onun emirlerini aynen yerine getirme konusunda bir benzeri daha yoktu. Peygamber sevgisinden dolayı namaz kıldığı yerleri öğrenip oralarda namaz kılar, yürüdüğü yollarda yürür, gölgelendiği ağaçların altında otururdu.

1- Üsâme b. Zeyd (ra) / Genç Komutan 2- Enes b. Mâlik (ra) / Küçük Hizmetkâr 3- Abdullah b. Abbâs (ra) / Tefsir İlminin Sultanı 4- Zeyd b. Sâbit (ra) / Vahiy Kâtibi 5- Abdullah b. Ömer (ra) / Ümmetin Âlimi

Hz. Ümmü Seleme, cesur ve kararlı bir hanımdı. Baskılara aldırmadan İslam’ı kabul etmişti. Bu uğurda üç kez hicret etmiş, eşinden ve oğlundan ayrı düşmüştü. Çalışkan, gayretli ve zekiydi. İlme ve öğrenmeye çok önem verirdi. Öğrenmek kadar öğretmeyi de severdi. Birçok âlimin yetişmesine katkıda bulundu.

Peygamberimizin Mutlu Yuvası Hz. Hatice, Hz. Zeyneb, Hz. Fâtıma, Hz. Âişe, Hz. Ümmü Seleme… Bu hanım sahabiler, Peygamber Efendimizin (sav) hanesinde yaşadılar. Sevgili Peygamberimizin en yakınındaydılar. Bu kutlu hanımlargüzel ahlaklarıyla, fedakârlıklarıyla, sabırlarıyla, imanlarıyla, İslam’a hizmetleriyle kısacası yaşamlarıyla bize örnek oldular. Yeryüzünün en hayırlı insanlarını anlatan bu seri,hepimizin hayatına ve ailesine örnek olsun... 5 kitap + Değerlendirme Testi 1. Vefakâr Eş Hz. Hatice 2. Bab

Hz. Zeyneb, Peygamber Efendimizin (sav) ilk kızıydı. İlk iman edenlerdendi. Vefalı bir eş, fedakâr bir anneydi. Her türlü zorluğa katlandı. Hasretle geçen yıllara sabretti. Gece gündüz sabırla Rabbine dua etti. Sevgi, şefkat, merhamet ve sabrın eritip dönüştüremeyeceği hiçbir şeyin olmadığını gösterdi. Hayatıyla bir ibret hikâyesi yazdı.

Hz. Âişe, Mescid-i Nebevî’ye bitişik bir eve gelin geldi. Evinin kapısı Mescid’e açıldığı için Peygamberimizin (sav) bütün sohbetlerini dinledi. Peygamber Efendimizin rahle-i tedrisinden geçmiş biri olarak, İslam’ın ikinci kaynağı olan sünnetin gelecek nesillere aktarımında çok büyük bir rol üstlendi. İlmi, cömertliği, edebi, vakarı ve iffeti ile Müslüman kadınlara örnek oldu.

Peygamber Efendimizin (sav) eşi Hz. Hatice’ye; iffetli olduğu için “Tâhire”, Kureyş’in hanımefendisi olduğu için “Seyyide” denildi. İlk ve en büyük eş olduğu için “Haticetü’l-Kübra” diye anıldı. İlk iman eden, cennetle müjdelenendi. Örnek bir anne, örnek bir eşti. Eşine gösterdiği şefkat emsalsizdi. Peygamberimizin maddi manevi destekçisi, can dostu, yoldaşı ve ümmetin annesi oldu.

Hz. Fâtıma, Hz. Hatice’nin son çiçeğiydi. Peygamber Efendimizin (sav) kızlarının en küçüğü, dünyada peygamber neslini devam ettirecek nur kaynağıydı. Cennet gençlerinin efendileri Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin’in annesi, Hz. Ali’nin zevcesiydi. Ümmet hanımlarının seyyidesi, cennet hanımlarının efendisi oldu.