Kültür ve sanat eğer arkasında yeterli iktisadi ve siyasi güç yoksa uzun süre ayakta kalamıyor, görünür olamıyor. Kültür ve sanatın ya da kültürel ve sanatsal ürünün-eserin üretimi, takipçisine ulaştırılması iktisadi ve siyasi kurumların, yapıların varlığını gerekli kılar. Hem piyasa mekanizması hem de devlet müdahalesi sanatçılar arasındaki gelir dağılımından, sanatın propaganda ya da kapitalist vitrin olarak kullanılmasına, devletin kendi görüşünü dikte etmesinden, kültür ve sanatta demokratikleşmeye, san

Kazı ve müze sayısı, opera ve bale toplulukları, tiyatrolar bakımından, Türkiye Cumhuriyeti benzer devletlerin çoğundan daha ileri düzeydedir. Devletimizin kültür politikası farklı olsaydı, birçok sanat dallarının gelişmesi özel sektöre bırakılsaydı, ülkemiz bugünkü düzeyine erişemezdi. Elbette çok daha fazlasını yapabilirdik, kültür kurumlarımız daha büyük başarılar kazanabilirdi ama, yine de gerçekleştirilen işlerden birçoğu dünyaya örnek olacak düzeydedir. Ne yazık ki, teşvikte mükemmel imkânlar sağlaya

Türkiyede kültürel ve sanatsal olayların ve kurumların ekonomik analizini yapan çalışmalara çok rastlanmamaktadır. Uygarlıkların doğum ya da uğrak yeri olduğu sık sık vurgulanan ülkemizde değişik kültür varlıkları ve sanat eserlerinin ekonomik ve politik açıdan bilimsel bir biçimde çok sayıda makale ve kitaba temel oluşturacak bir şekilde araştırılmamış olması bir eksikliktir. Bu çalışma Türkiyede kültürel ekonomi alanına bir katkı yapmak amacıyla kaleme alınan temel bir kaynak kitap niteliğindedir. Bu ki